________________
છે, માટે સુખેથી આપને જેટલું જોઈએ તેટલું છે. એમ કહી તેણે ધીની કુડલી ખભેથી ઉતારી વનરાજની પાસે મુકી. વનરાજે પણ તેની કિમતથી બમણો માલ તે વણિકને આપી ખુશી કર્યો. પછી તે વણિકે વિચાર્યું કે, આ તે મને ઘણેજ લાભ થયા. પછી વનરાજે પોતાના મનમાં ચિંતવ્યું કે, આ વણિક મહાચતુર માણસ છે, માટે જે તે માટે પ્રધાન થાય, તે હું મારું કાર્ય તુરત સિદ્ધ કરે; એમ વિચારી તેણે તે વણિકને કહ્યું કે, જે તું મારો પ્રધાન થઈને રહેતા તારી બુદ્ધિના બળથી હું પણ મારું પરાક્રમ તને દેખાડી આપું; તે સાંભળી તે બુદ્ધિવાન વણિક પણ તે વાત કબુલ કરી વનરાજની સાથે રહી તેને પ્રધાન થયો. એવામાં ભુવડના માણસે ગુજરાતમાં ખંડણી ઉઘરાવવાને આવ્યા હતા, અને તે ખંડણું ઉઘરાવી ચોવીસ લાખ સેનામેહેરે તથા ચાર ધાડા અને હાથીઓને લઈને તેઓ પોતાના દેશ તરફ જતા હતા, એટલામાં વનરાજે પોતાના પ્રધાનની મદદથી તેઓને લુંટી લીધા. ત્યારબાદ તે દ્રવ્યની મદદથી વનરાજે પોતાનું કેટલુંક લશ્કર એકઠું કર્યું, અને તેની મદદથી તેણે કેટલાક રાજાઓને પણ જીતી લીધા. ભુવડે પણ વનરાજને પ્રબળ થતો જાણીને તેના પર હુમલો કર્યો નહીં અને તેથી છેવટે સઘળો ગુજરાત દેશ વનરાજના કબજામાં આવ્યો. પછી તેણે પોતાના પ્રધાનને કહ્યું કે, હવે આપણે રાજધાની માટે નગર વસાવવું છે, માટે કઈક ઉત્તમ જગ્યાની શોધ કરે; એટલામાં એક ગોવાળે આવીને તે વણિક પ્રધાનને કહ્યું કે, હું તમને નગર વસાવવા માટે એક ઉત્તમ ભૂમિ બતાવું, પછી વનરાજ પ્રધાન અને તે ગોવાળ ત્યાંથી નીકળી વનમાં ગયા; તે વખતે ગેવાળની સાથે એક કુ હો, તે કુતરાને જોઈત્યાં વનમાં રહેલા એક સસલાએ તેના પર હુમલો કર્યો, અને તેથી તે કુતરો ભય પામીને નાશી ગયો; એવી રીતનું આશ્ચર્ય જોઈ વનરાજે ત્યાં નગર વસાવવા માટે નિશ્ચય કર્યો પછી ત્યાં શુભ દિવસે અને શુભ મુહત વનરાજે નગર વસાવ્યું; તે નગરનો વિસ્તાર બાર ગાઉને હતે. અણહિલ નામના જે ગેવાળે રાજાને નગર વસાવવા માટે ભૂમિ બતાવી હતી; તે ગોવાળના સ્મરણ માટે વનરાજે તે નગરનું અણહિલપુરપાટણ નામ રાખ્યું. એવી રીતે સુખ ભોગવતાં એક દહાડે વનરાજે વિચાર્યું કે, મારા પરમ ઉપકારી શીલાંગાચાર્યની આ સમયે મારે સંભાળ લેવી જોઈએ, એમ વિચારી તેણે ગુરૂમહારાજને વિનયસહિત પિતાની પાસે છે. વ્યા; તથા તેમને વંદન કરી કહ્યું કે, હે ભગવન! આપના
