________________
કીર્તિને મળવા માટે રાજગૃહીમાં ગઈ ત્યાં દિગંબરમતના શ્રાવકોએ ગુરૂમાતાને ઘણે આદરસત્કાર કર્યો. પછી માતાએ પુત્રને પૂછયું કે, હે પુત્ર ! શ્રી વીતરાગ પ્રભુને માર્ગ તે વિસંવાદ રહિત છે, ત્યારે શ્વેતાંબર અને દિગંબર મતમાં કેમ ભિન્નતા જોવામાં આવે છે? માટે તો આપણા નગરમાં આવી બન્ને ભાઈઓ શાસ્ત્રપૂર્વક મને નિર્ણય કરી આપકે, કયો ધર્મ સ્વીકારવાથી મને પરમ મેક્ષ મળે ? પછી તે સુવર્ણકીર્તિ મુનિ માતાના ઉપધથી વાયટ ગામમાં આવ્યા, તથા પિતાના ભાઈ રસિલરિજીને મળ્યા. પછી તેમની માતાએ એક ઉત્તમ ભજનમાં ડાં તથા દગ્ધ ભજનો તૈયાર કરીને રાખ્યાં, તથા બીજું એક સામાન્ય ભજનમાં ઉષ્ણુ તથા ઉત્તમ ભોજન તૈયાર કરીને રાખ્યાં. તેમ કરી તેણીએ બન્ને પુત્રોને આહાર માટે નિમંત્રણ કર્યાથી પ્રથમ સુવર્ણકીર્તિ તે ભેજન લેવા માટે આવ્યા. અને તેણે ઉતમ ભેજનપર મોહિત થઈને તેમાંની વસ્તુઓ લીધી. પરંતુ પછી તે વસ્તુઓને ફી તથા દગ્ધ થયેલી જોઇને તેણે પોતાનું મુખ મરડ્યું. એવામાં બીજા પુત્ર શાસિલરિ પણ એક સાધુને સાથે લેને ત્યાં પધાર્યા, ત્યારે માતાએ તેમને ભજન લેવા માટે તે બન્ને વાસણ દેખાડ્યાં. તે જોઈ તે બન્ને સાધુઓએ વિચાર્યું કે, આ ભેજન તો આધામિક છે, માટે આપણે સાધુઓને તે લેવું લાયક નથી. એમ વિચારી તેઓ તે ભેજન લીધા વિના જ ત્યાંથી પાછા વળ્યા. તે જોઈ માતાએ પોતાના દિગંબર પુત્રને કહ્યું કે, હે પુત્ર ! તેં તારા ભાઈને આચાર જોયો ? માટે હવે જેમ તને યોગ્ય લાગે તેમ તું કરે ? તે સાંભળી માતાનાં વચનોથી પ્રતિબધ પામીને સુવર્ણકીર્તિ કરીને રસિકલસરિજી પાસે શ્વેતાંબરી દીક્ષા લેઈને સિદ્ધાંતના પારંગામી થઈ ગીતાર્થ થયા. પછી રાચિલ્લરૂરિજીએ પણ તેમને યોગ્ય જાણી તેમનું જીવદેવરિ નામ પાડી પતિની પાટે સ્થાપ્યા. હવે એક વખતે તે દેવસૂરિજી જ્યારે ઉપાશ્રયમાં રહી વ્યાખ્યા કરતા હતા, ત્યારે ત્યાં કઈક યોગી આવીને વિચારવા લાગ્યું કે, આ મુનિ ખરેખર મહાતેજવી તથા સર્વકળા સંપન્ન છે; માટે મારી શક્તિ હું તેમના પર ચલાવું. એમ વિચારી તેણે પોતાની જીભ ખેંચીને તથા તે જીભથી પચેક આસન બાંધીને તે સભામાં બેઠે. તેના તે કાર્યથી આચાર્યજીની જીભ સ્તબ્ધ થઈ અને તેમણે તેથી તે યોગીના કાર્ય નો ભેદ જાગ્યો. ત્યારે આચાર્યજીએ પોતાના મંત્રપ્રયોગથી તે યોગીને આસનને વજલેપ કર્યાથી તે યોગી પણ ત્યાંથી ચાલવાને અશક્ત થયો. ત્યારે તે ગી હાથ જોડીને આચાર્યજીને કહેવા લાગ્યો કે, હે પ્રભુ! મારો અપરાધ આપ ક્ષમા કરે અને મને મુક્ત કરો ? પછી કેટલાક શ્રાવકોએ પણ વિનંતિ કરવાથી આચાર્યજીએ તે વેગીને મુક્ત કર્યો. બાદ આચાર્યએ પિતાના સાધુ સાધ્વીઓના પરિવારને
