________________
( 20 )
ચ્છને મેાલાવી તે હકીકત કહી, તેથી તેમણે પણ વિચાર્યું કે, ભાજરાનની સભામાં ધણા વિદ્વાના સંભળાય છે, માટે તેમને જીતવાથી ઘણી કીર્ત્તિ થશે તથા જૈનશાસનના પણ મહિમા થશે, એમ વિચારી ગુરૂની આજ્ઞા લઇ સરાચાર્યજી ધારાનગરીમાં ગયા; ત્યાં ભાજરાજાએ ધણા આદરમાનથી તેમનેા પ્રવેશ મહેાત્સવ કર્યો. એક વખતે ભાજરાજાને એવી ઇચ્છા થઇ કે, છએ દર્શનાને હું એકમત કરી આપુ'; એમ વિચારી તેઓના આગેવાનને તેણે કેદખાનામાં પૂરી કહ્યું કે, જ્યાંસુધી તમે સઘળા એકમત નહીં થા, ત્યાંસુધી તમાને ભાજન મળશે નહીં. તે સાંભળી તેઓ બિચારા ગભરાઈને ત્યાં બેસી રહ્યા. આ બાબતની સૂરાચાર્યજીને ખબર પડવાથી તેમણે રાજાને એવી યુક્તિથી સમજાવ્યો કે, બજારમાં જેમ સર્વ ચીને એકજ દુકાનેથી મળે એવા બંદોબસ્ત થઈ શકતે નથી, તેમ એ દર્શના એકમત થવા અસંભવિત છે; એવી રીતે રાજાને સમજ્ઞવવાથી રાજાએ તે આગેવાનાને છાડી મેલ્યા, જેથી સાચાર્યજીની ત્યાં ઘણી કાર્ત્તિ થઇ. એક દહાડા સુરાચાર્યજી ભાજરાજાની પાશાળામાં ગયા, તે વખતે ત્યાં ભાજરાન્તએ બનાવેલા વ્યાકરણના અભ્યાસ ચાલતા હતા; તેના મગળાચરણમાં સરસ્વતીને વધૂ ( વહુ ) કહેલી હતી; આથી સાચાર્યજીએ જરા ઉપહાસથી તે અધ્યાપકને કહ્યુ કે, સરસ્વતીને કુમારિકા કહેલી સાંભળી છે, પરંતુ સરસ્વતીને વડુ બનાવનારા વિદ્વાનેા તા આ દેશમાંજ દેખાય છે. પછી તે અધ્યાપકે આ વાત ભાજરાતને કહેવાથી તેને ક્રોધ ચડયા, તેથી તેણે પાતાની સભાના પડતાને ખાલાવી કહ્યુ કે, તમારે આવતી કાલે સૃાચાર્યને ધર્મવાદમાં જીતવા. પછી વળતે દિવસે રાજાએ પોતાના વિદ્વાનાને એકા કરીને સરાચાર્ય ને ઘણા સન્માનથી બાલાવી તે વિદ્રાના સાથે ધર્મવાદ કરવાનુ કર્યું. ત્યારે આચાર્યજીએ પણ પાતાના પ્રબળ જ્ઞાનથી તે સર્વ વિદ્રાનાના પરાજય કા; આથી રાન્તને મનમાં ઘણાજ ગુસ્સા થયા; પરંતુ તે સમયે તેણે તે જણાવ્યા નહીં, પણ ઉલટી આચાર્યજીની પ્રશંસા કરી. પછી આચાર્યજી જ્યારે ઉપાશ્રયે પધાર્યા, ત્યારે ધનપાળ પડિંત હાથ જોડીને તેમને કહ્યું કે, હું ભગવન્! આપણા જૈનશાસનની ઉન્નતિથી તા મને હર્ષ થયા છે, પરંતુ આ ભાજરાન પાતાની સભાના પંડિતોને જીતનારને મારી નાખે છે, તેથી મને આ સમયે ઘણીજ દિલગિર થાય છે. હવે હું જ્યારે આપને ચેતાવું ત્યારે આપે છુપા વેથી મારે ઘેર પધારવું; કે જેથી હું છુપી રીતે આપને ગુજરાતમાં માકલી આપીશ. અમ કહી ધનપાળ પતિ ગયા બાદ રાખએ સૂરાચાર્યજીને જયપત્ર આપવાના મિષથી માણસા મોકલી ધેાલાવ્યા. તેજ વખતે ધનપાળે પણ આચાર્યજીને ચેતાવ્યું કે, આજે રાજા
