Jain Dharm Prakash 1919 Pustak 035 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

જીવદયા સંબંધમાં એક અગત્યને ખુલાસે.
૧૦પ સુખ સંપજતું જ નથી. ઉકત સદ્ધર્મને સારી રીતે સેવન કરવા યોગ્ય રૂડી સામગ્રી મળ્યા છતાં તેનો લાભ લઈ લેવામાં શા માટે ઉપેક્ષા કરવી જોઈએ ? અંગથી આ ળસને અળગું કરી નાંખી સુખના અથી ભાઈબહેનોએ પવિત્ર ધર્મનું સેવન કરી લેવા ખસુસ ઉદ્યમ કરવો જોઈએ. ઉદ્યમ જેવો કોઈ બંધુ નથી અને પ્રમાદ જેવો કઇ શત્રુ નથી. જે જે ક્ષણ, જે જે દિવસ, માસ, વર્ષાદિક આપણા આયુષ્યમાંથી ઓછા થાય છે–ચાલ્યા જાય છે તે કંઈ પાછા આવતાં નથી. આદરથી ધર્મસેવન કરનારનાં તે સઘળા લેખે થાય છે અને આળસથી ધર્મને અનાદર કરનારનાં તે બેવાય અલેખે જાય છે. એમ સમજીને હેભેળા જ! ઘર્મ સાધવા જે અમૂલ્ય સમય હાથ લાગે છે તેને પ્રમાદ વશ થઈ જઈ કેમ વ્યર્થ ગુમાવે છે ? ધર્મનું સેવન કરવામાં આળસ-ઉપેક્ષા કરનારનું આયુષ્ય નકામું ચાલ્યું જાય છે અને છેવટે તેને શશીરાજાની પેરે શોચ કરવો પડે છે. તે શશીરાજાને તેના બંધુએ પ્રથમ બહુ પરે બધ આપી ધર્મ સેવન કરવા પ્રેરણા કરી હતી, પણ તે વખતે તેને એ વાત ગળે ઉતરી નહોતી અને ઉલટો આડું અવળું સમજાવી પોતાના બંધુને પણ મેહ જાળમાં ફસાવવા ચાહતો હતો, તેમ છતાં તેના બંધુ ધર્મનું રહસ્ય સારી રીતે સમજતા હોવાથી લગારે ડગ્યા નહિ અને ચારિત્ર-ધર્મને આદરી દેવગતિને પામ્યા. પછી જ્ઞાનવડે પોતાના ભાઈ શશીરાજાની શી સ્થિતિ થઈ છે? તે તપાસતાં તે દેવને રામજાયું કે ભાઈ તો વિષયાદિક પ્રમાદમાં લપટાઈ નરકગતિમાં ઉત્પન્ન થયા છે, એટલે તેને પ્રબોધવા પોતે તેના સ્થાનકે ગયા અને તેને પૂર્વ ભવનું મરણ કરાવ્યું એટલે તે કહેવા લાગ્યું કે “હે બધે! તમે મૃત્યુલોકમાં જઈ હારા પૂર્વ શરીરને ખુબ દઈન. ઉપજાવે, જેથી હું આ દુ:ખમાંથી મુકત થઈ શકે.” દેવે ઉત્તર આપ્યો કે “ભાઈ ! તેમ કરવાથી હવે કાંઈ વળે નહીં. સમજીને સ્વાઝી પણે પ્રમાદ તજી જે ધર્મ સાધન કરે છે તે જ સુખી થઈ શકે છે, અન્યથા નહિ.” ઈતિશમ,
સન્સિવ કર નિક
जीवड्याना संबंधमां अगत्यनो खुलालो.
( લખનાર સલુણાનુરાગી કપૂરવિજ્યજી ) જીવદયાને પ્રચાર કરવાના કામમાં બને તેટલી કુશળતા-નિપુણતા વાપરવા નિમિત્તે આ પ્રસંગોપાત સંક્ષેપથી હેતુસર અનેકવાર જણાવવામાં આવેલું છે. પરંતુ તેમાં અમારો આશય જોઈએ એ સ્પષ્ટ થઈ શક્યો ન હોય તે તે વાત ભવ્ય જનોના મનમાં ગેરસમજુતિ થતી અટકાવવા અમારે અત્ર ખુલાસો કરજ