Gyanchandrodayanataka

Author(s): Padmasundar, Dalsukh Malvania, Nagin J Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 36

ज्ञानचन्द्रोदयनाटकम् ।
सत् स्वतोऽस्ति पररूपतोऽप्यसत् स्वान्यतो भवति वक्तुमक्षमम् । सप्तसप्तिरिव सप्तभङ्गिका स्तोममूहतमसामुदस्यति ॥ ८६ ॥
इत्येवं नयसङ्ग्रइङ्ग्रहसमावेशः समादेशयत्यन्येषामनुभूतिमत्रममृते स्वद्रव्यतायाः पृथक् ।
स्यात्काराङ्कितविक्लवक्लमतमव्यासादिवासादय
न्नात्माराममनन्तधाम परमव्याकोशितान्तर्दृशा ॥ ८७॥
विशेष संविदनुभूतिप्रपञ्चो निष्क्रान्तः । अथ प्रविशति क्रियाकारणं कर्म ।
जीवस्यानादिकर्मप्रचयपरिचयस्पन्दनेन क्रियेयं
निर्वृत्तवास्ति नित्यं निजसहजर सोनमज्जदत्यन्तवृत्तिः । टोत्कीर्णस्वभावः क्वचन न च पृथक् पर्ययेभ्योऽभितः प्राग् मोहात् साफल्यमेति द्वितयपरिणतेरुत्तरा निष्फलैव ॥ ८८ ॥
क्रिया फलवती यदि स्फुरति हेतुभृतात्मनः शुभान्यतरकर्मणां प्रकृतिभिः स्वकार्यं तदा । ननु प्रचुरपर्ययाः समभियोगसंयोगतः स पुद्गलनटोद्भटो नयति नानटोति स्फुटम् ॥ ८९ ॥
यावन्नामगुणादिपर्ययपरिच्छेत्ता न तावत् स्वभावान्तर्भावविभावलुण्टनपटुर्ज्ञानोपलम्भादृते । स्वैरोज्जागररङ्गसङ्गमरसास्वादादनास्वादय
न्निस्तन्द्रापर भावलावणरसं निःश्वस्य विश्राम्यति ॥९०॥
कश्चिज्जातु न जायते किमपि न प्रक्षीयते तत्त्वतः पर्यायाः क्षणभङ्गभङ्गुरतरा गङ्गातरङ्गा इव । यस्तेषां स्खलु संभवः स विलयप्रादुर्भवः संभवत्यन्योन्यं घटकुम्भयोरिव मृदोऽनेकत्वमेकत्ववत् ॥ ९१ ॥
८८ = तदी २. २४ । ८९ =तदी २.२५ । ९१ = प्रसा २.२७; तदी २.२७
२७