________________
૯૩૨
રીતે પારસ કો. ઓ. હાઉસિંગ સોસાયટી અસ્તિત્વમાં આવેલ, જેના તેઓ પ્રમુખ હતા. તેઓ ફક્ત ધાનેરાની જ સામાજિક સંસ્થાઓ સાથે જોડાયેલા ન હતા પણ બનાસકાંઠા જિલ્લાનાં નગરો જેવાકે ખીમત, ડીસા, પાલનપુર વ. નગરોની સંસ્થાઓ સાથે પણ જોડાયેલા હતા. તેઓએ બનાસકાંઠા જિલ્લામાં બહોળા પ્રમાણમાં સામાજિક સેવાઓ કરેલ છે.
તેઓ પાલનપુર સમાજ કેન્દ્ર, આત્માનંદ જૈન સભા, માટુંગા ગુજરાતી ક્લબ, ઓમ જયાલક્ષ્મી કો. લો. અને લોનાવલા કો. ઓ. હા. સો. લિ.ના પ્રમુખ હતા. તેઓ માનવસેવા સંઘ અને એમ.પી. કોલેજ ઓફ ગર્લ્સ (એસ.એન.ડી.ટી.)ના ઉપપ્રમુખ હતા અને બીજી ઘણી સામાજિક સંસ્થાઓ સાથે જોડાયેલા હતા.
તેઓ સને ૧૯૬૮માં ‘રોટરી ક્લબ'માં જોડાયા અને ૧૯૮૮-૮૯ની સાલમાં પ્રમુખ તરીકે નિમાયા હતા. તેઓ ‘જાયન્ટ ગ્રુપ ઓફ સાયન' અને ઉત્તર ગુજરાત સોશ્યલ ગ્રુપના પ્રમુખ હતા. તેઓ સક્રિય રીતે ધી ઇન્ડિયન વેજિટેરિયન કોંગ્રેસ, ઇન્ડિયન કાઉન્સિલ ઓફ સોશ્યલ વેલફેર, ધી આર્ટ સોસાયટી ઓફ ઇન્ડિયા અને શ્રી માટુંગા ગુજરાતી સેવામંડળ સાથે જોડાયેલા. શૈક્ષણિક કાર્યોમાં તેમણે સ્કૂલ અને કોલેજો બંધાવવામાં મદદ કરીને ફાળો આપેલ છે. તેઓ સક્રિય રીતે શ્રી વલ્લભ શિક્ષણ સંગીત આશ્રમ, એસ.એ. જૈન કોલેજ ઓફ ટ્રસ્ટ એન્ડ મેનેજમેન્ટ સોસાયટી અને શ્રી યશોવિજયજી જૈન ગુરુકુળ– પાલિતાણા સાથે સંકળાયેલ હતા. સવાણી સભાગૃહ (માનવસેવા સંઘ દ્વારા બનાવેલ ઓડિટોરિયમ) તેમની કાર્યશીલતા તેમજ સામાજિક કાર્યોના જીવંત સ્મારક તરીકે યાદગાર બન્યું છે.
તેમણે જુદી જુદી ધાર્મિક અને સખાવતી સંસ્થાઓમાં પણ પોતાનું યોગદાન આપેલ છે. તેમનું યોગદાન ભોજનશાળા, ધર્મશાળાદિ માટે મકાન બાંધવા અંગે શંખેશ્વર, મહેસાણા, નાગેશ્વર, અંબાલા વગેરે સ્થાનોમાં અંકિત થયેલ છે. તેઓ પ્રતિષ્ઠિત જૈન સંસ્થાઓ જેવી કે ભારત જૈન મહામંડળ, મહાવીર જૈન વિદ્યાલય, ઓલ ઇન્ડિયા શ્વેતામ્બર જૈન કોન્ફરન્સ, શ્રી આત્મવલ્લભ જૈન સ્મારક શિક્ષણનિધિ, શ્રી આત્માનંદ જૈન સભા અને મહારાષ્ટ્ર જૈન વિદ્યાભવન સાથે સંકળાયેલા હતા. સને ૧૯૭૭માં ૫૦૦ યાત્રિકો સહિત સ્પેશ્યલ ટ્રેન દ્વારા ઉત્તર પૂર્વ અને પશ્ચિમમાં આવેલા જૈન ધાર્મિક તીર્થોના ૪૦ દિવસ લાંબા યાત્રાપ્રવાસનું આયોજન કરેલું. તેમની અનેકવિધ સેવાની કદરરૂપે સને ૧૯૭૦માં મહારાષ્ટ્ર સરકારે
Jain Education International
For Private
ચતુર્વિધ સંઘ તેમને ‘જસ્ટિસ ઓફ પીસ' અને પછી ‘સ્પેશ્યલ એઝિક્યૂટિવ મેજિસ્ટ્રેટ' SEM તરીકે નિમણૂંક કરેલી.
તેમને ટ્રાન્સપોર્ટ ઉદ્યોગમાં પણ તેમની સેવાની કદરરૂપે સને ૧૯૮૫માં ‘ઉદ્યોગરત્ન’ તેમજ સને ૧૯૮૬માં ‘શિરોમણિ’ એવોર્ડ ભારતના મા. રાષ્ટ્રપતિ ગ્યાની ઝૈલસિંહના હાથે અર્પણ કરવામાં આવેલ હતો. સને ૧૯૮૯માં નહેરુ સેન્ટિનરી એક્સલ્સ એવોર્ડ અને સને ૧૯૯૧માં ગ્લોરી ઓફ ઇન્ડિયા ઇન્ટરનેશનલ એવોર્ડ પ્રાપ્ત થયો.
તેઓનો વિશાળ હૃદય તથા ઉત્તમ ગુણોને કારણે જ્ઞાતિ તથા સમાજમાં એક અજોડ વ્યક્તિ તરીકે ઉપસી આવ્યા. જરૂરિયાતમંદ તેમજ યોગ્ય વ્યક્તિને મદદ કરવાના કારણે તેઓ સમાજના બધા વર્ગોમાં સન્માનનીય બન્યા હતા અને લાંબી બિમારી બાદ ૧૨ જૂન ૧૯૯૩ના રોજ ઝળહળતો તારો ખરી પડતા જૈન સમાજને ઘણી મોટી ખોટ પડી.
તેમને વ્યાપારિક, સામાજિક તથા સખાવતી ક્ષેત્રમાં નોંધપાત્ર યોગદાન બદલ મરણોત્તર માનવસેવા પુરસ્કાર' પણ આપવામાં આવ્યો હતો.
શ્રી રવીન્દ્રભાઈ એચ. દોશી
સૌરાષ્ટ્રમાં સોરઠ વિભાગમાં ઉના શહેર શ્રી અજારા પાર્શ્વનાથ પંચતીર્થને કારણે જૈનોનું પ્રસિદ્ધ યાત્રાધામ બન્યું છે. સમ્રાટ અકબર પ્રતિબોધક જૈનાચાર્ય હીરવિજયસૂરિજી મ.ના પાદવિહારથી પણ આ ભૂમિ વિશેષ ખ્યાતનામ બની છે.
ઉનાની અનેકવિધ જાહેર ધાર્મિક સંસ્થાઓમાં સક્રિય સહયોગ આપી રહેલા પિસ્તાલીશ વર્ષના શ્રી રવીન્દ્રભાઈ એચ. દોશી અને તેમનો પરિવાર ધર્મસંસ્કારોથી રંગાયેલો છે.
સોનાચાંદીના વ્યવસાયમાં સંકળાયેલા શ્રી રવીન્દ્રભાઈ પાંચ ભાઈઓ અને બે બહેનોને ધર્મસંસ્કારનો અને સેવાજીવનનો વારસો પિતાશ્રી પાસેથી મળ્યો. પિતાશ્રીએ પણ વર્ષો સુધી ઉનાની ધાર્મિક અને સામાજિક પ્રવૃત્તિઓમાં સેવા આપી. એજ પગદંડી ઉપર શ્રી રવીન્દ્રભાઈ શ્રી અજારા પાર્શ્વનાથ પંચતીર્થના વહીવટમાં પ્રમુખ તરીકે, જૈન જાગૃતિ સેન્ટરમાં પ્રમુખ તરીકે, સમસ્ત વણિક સમાજના ઉપપ્રમુખ તરીકે, દિવ–ઉના-દેલવાડા મહાજન પાંજરાપોળમાં ટ્રસ્ટી તરીકે, વેરાવળ મર્કન્ટાઇલ કો.ઓ. બેન્કમાં સલાહકાર બોર્ડમાં સભ્ય તરીકે, દેલવાડાના પુઅરફંડમાં ટ્રસ્ટી તરીકે એમ ઘણી સંસ્થાઓમાં શ્રી રવીન્દ્રભાઈની સેવા જાણીતી છે. ધન્યવાદ!
Personal Use Only
www.jainelibrary.org
