________________
ચક્રવર્તી સનતકુમાર
.ن.ت.ت
.
.
.
અવાજ આવ્યો. વીણા ને મૃદંગ વાગતાં સંભળાયાં. તેના આશ્ચર્યનો પાર રહ્યો નહીં. આ જંગલમાં મંગળ શું? ગીતગાન શાં? તે સરોવરકિનારે આવ્યો. ત્યાં થોડે દૂર જુવાન બાળાઓનું ટોળું ને વચ્ચે સનતકુમાર. અરે, પોતાનો વહાલો મિત્ર અહીં !
અરે, આ શું સાચું છે કે સ્વપ્ન છે, એમ મહેન્દ્રસિંહ વિચારમાં પડી ગયો.
તેને ખાતરી થઈ કે એ સ્વપ્ન નથી, પણ સાચું છે. એ જ મારો દિલોજાન દોસ્ત સનતકુમાર છે. તે એકદમ દોડ્યો ને જઈને સનતકુમારના ચરણે પડ્યો. સનતકુમારે તેને ઉઠાડ્યો ને છાતીસરસો ચાંપ્યો. પછી બોલ્યો, “વહાલા મહેન્દ્ર ! તું અહીં ક્યાંથી ? આવા ઘોર જંગલમાં શી રીતે આવ્યો ?”
મહેન્દ્ર કહે, “ભાઈ ! તારી શોધમાં ઘર છોચ્ચે આજે એક વરસ થયું. જંગલમાં ભટકતાં ભટકતાં આજે મારી તપસ્યા ફળી પણ સનતકુમાર ! આ બધી રિદ્ધિ-સિદ્ધિ શી રીતે મળી ? આ સ્ત્રીઓને કેવી રીતે પરણ્યા?”
સનતકુમાર કહે, “ભાઈ ! પહેલાં તું નાહી લે. પછી ભોજન કર. ઘણા વખતનો તું થાકેલો છે. પછી નિરાંતે વાત કરીએ.”
મહેન્દ્રને બધાંએ મળી નવરાવ્યો, સુંદર ભોજન જમાડ્યાં. પછી બધા એકઠા થયા. સનતકુમારે કહ્યું: “મહેન્દ્ર, મારી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
