________________
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી ૨-૯
ગોભદ્ર શેઠ ખૂબ હરખાયા. ધન્નાને પોતાની દીકરી પરણાવી. તેનું નામ સુભદ્રા.
એક દિવસ ધનો ગોખે બેઠો છે. નગરને જુએ છે. તેમાં જોયા થોડા ભિખારી. બરાબર પોતાના કુટુંબ જેવા. તપાસ કરી તો પોતાનું કુટુંબ નીકળ્યું. તે વિચારવા લાગ્યો, મારું કુટુંબ આવી હાલતમાં કેમ ?
વાત પૂછી, બાપે જવાબ દીધો : દીકરા ! નસીબની બલિહારી! તું હતો ત્યાં સુધી લીલાલહેર હતી. તું ગયો એટલે ધન પણ ગયું. તારા જવાની રાજાને ખબર પડી એથી અમને બહુ હેરાન કર્યા. ધન પડાવી લીધું. ભિખારી થયા. કાંઈ ગામમાં એમ રહેવાય ? એટલે નીકળ્યા પરદેશ.
ધને બધાને રાખ્યા. સારું સારું પહેરાવે, સારું સારું ખવરાવે, સહુનું મન સાચવે.
ધનો આખા ગામને વહાલો. પેલા ભાઈઓને તો કોઈ પૂછે જ નહિ. સહુ ધન્નાને જ પૂછે. ધન્નાનાં વખાણ કરે. પેલા ભાઈઓથી આ સંખાય. આવ્યા પિતા પાસે. બોલ્યા : બાપા ! અમારો ભાગ વહેંચી આપો. અમારે ધન્નાની સાથે નથી રહેવું.
પિતા કહે, અલ્યા તમારો ભાગ શેનો ? શરીર પર પહેરવા કપડું ન હતું. આ તો બધી ધન્નાની મિલકત. તેના
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
