________________
દક્ષિણ દેશ, ગોદાવરી નદી, તેના કિનારે મોટું શહેર. તેનું નામ પૈઠણ. ત્યાં વસે એક શેઠ. તેમનું નામ ધનસાર. તેમને ચાર દીકરા. તેમાં સહુથી નાનો ધન્નો. તેના નામ પ્રમાણે જ ગુણ. એ જન્મ્યો ને ધન વધવા માંડ્યું.
વીર ધનો
ધન્નો રમતમાં બહુ ચાલાક. આઠ વર્ષનો થયો એટલે ભણવા મૂક્યો. ત્યાં લખતાં શીખ્યો, વાંચતાં શીખ્યો, ગણિત શીખ્યો, ગાતાં શીખ્યો. ઘણું ઘણું શીખ્યો. બધી વિદ્યા ભણ્યો. શું ધન્નાની હોશિયારી ! શું ધન્નાની બોલછા ! ધન્નો પાંચમાં પૂજાય. ધન્નાને સહુ વખાણે.
બધા ભાઈ આ સાંભળે. ખૂબ દાઝે બળે. માંહી માંહી
વાતો કરે : અલ્યા ! ધન્નાનાં આટલાં તે વખાણ શાં ? એમાંય બાપાની તો હદ. જ્યારે જુએ ત્યારે એની એ જ વાત. મારો ધન્નો આવો ને મારો ધન્નો તેવો. એ નાનકડો શું કરી નાખે છે ? ખાય છે, પીએ છે ને હરેફરે છે. આપણે તો વેપાર
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
