________________
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી: ૨-૯ . . . . . .
આજે વધારે ગાઢ જંગલમાંથી જવાનું હતું. ઝાડ ખૂબ મોટાં ને વિશાળ આવવા લાગ્યાં. નીચે પાંદડાંઓથી રસ્તો ઢંકાઈ ગયેલો છે, કોઈક ઠેકાણે હાથીઓએ ઝાડ ઉખેડી નાખ્યાં છે તેથી રસ્તો તદ્દન બંધ થયો છે. છતાં મહેન્દ્રસિંહ હિંમત હારતો નથી.
જંગલ ઘણું જ ભયાનક હતું. અજગરોનો ઠેર ઠેર વાસ હતો.
આવા જંગલમાં શોધ કરતાં તે એક પછી એક દિવસ પસાર કરવા લાગ્યો. ગુફાઓ ને કોતરો બધાં શોધવા લાગ્યો. શું મિત્રનો સ્નેહ !
મહેન્દ્રસિંહને જંગલમાં રખડતાં આજે એક વરસ થયું છે. તેનાં કપડાંલત્તાં ફાટી ગયાં છે. માથાની હજામત વધી ગઈ છે. ભૂખ અને થાકથી તેનું શરીર દૂબળું થઈ ગયું છે, છતાં તે પોતાની ટેક છોડતો નથી. મિત્ર મળશે એવી આશાએ જંગલમાં ભટકી રહ્યો છે.
એક દિવસ જંગલમાં તે ચાલ્યો જાય છે. ત્યાં સારસ, હંસ ને જળકૂકડીના અવાજ સાંભળ્યા. એણે અનુમાન કર્યું કે નજીકમાં કોઈ સરોવર છે એટલે તે તરફ ચાલ્યો. થોડી વારે ઠંડો પવન આવવા લાગ્યો. કમળની ખુશબો આવવા લાગી તેને પાકી ખાતરી થઈ કે કોઈ સુંદર સરોવર નજીકમાં જ છે. તે ઝડપથી ચાલવા લાગ્યો અને તેના કાને સુંદર ગીતનો
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
