________________
૨
મુદ્ધિપ્રભા.
માત્ર બહારથી-લપ્રદ છે, જેના વિચાર આાચારથી વિરૂદ્ધ છે, જેનુ ખેલવું એ માત્ર ડ બર છે તે પાતાનાં પાપ છુપાવવાને ગમે તેટલે પ્રયત્ન કરે પણ તેમાં તે કદિ તેમ ચાય નહિ. આજ નહિ તે ઢાલ, કાલ નહિ તે પરમ; માસે નહિ તેા છ માસે અથવાત ઢાળના કાષ્ટ પશુ નિશ્ચિત સમયમાં તેનું અનેક દુશુમય પાત્ર પ્રદર્શિત થાય. અનિઃસ ંશય પશુ એમ ન સમજવુ નૈઈએ હૈં વ્યભિચાર એજ માત્ર પાપ છે, ચેરી એજ માત્ર પાપ છે, સત્ય ભાજી એજ માત્ર પાપ છે, તરકરવું-તાંતરવું—એ માત્ર પાપ છે, આપવડાઈએજ માત્ર પાપ છે; પરન્તુ વ્યભિચારને વિચાર કરવા, ચારીનેા વિચાર કરવા, અસય વદ વાને યુક્તિ કરવી, આપવડાઈને અન્યને છેતરવાના માર્ગ શોધવા એ પશુ છે એટલુંજ નહિ પરન્તુ કુદરતી ધારા ને તેડવા, વંશનું અપમાન કરવું, અમુક લાભની ખાતર જાતિ ને સત્ય ધર્મના વ્યુત્ક્રમ કરવા–કાષ્ટની મિથ્યા પ્રશંસા કરવી અથવા પ્રશસામાં અનુમાન આપવું, વ્યથી વિમુખ રહેવુ, સમજ્યા છતાં ભાલિતા દર્શાવવી એ વ ગેરે પણ મહા પાપ છે.
પાપજ
આ બનાવ જોતાં વેંતજ ગજજીને મયલસિંહ વિષે જે કઈ સહેજ પવિત્રતા ને મત હતા તે જતા રહ્યા ને તેને પણુ પાતાના જેવાજ ગણુવા લાગ્યા.
14
નામદાર મયસિંહુ શુ આ ? ” ગુજર્એ પુછ્યુ,ગર્જીને નૈર્તાજ, મલશિલ્ડ આભા બન્યા.
“ મૂકા મૂકે! હવે મશ્કરી મૂઠા ” માલ જયમાલા ને સખેવી ખાયે.
“ ગજજીને એક વાર ઉત્તર આપે ? ” જયમાલા એ કહ્યું,
..
ગુજર્જી ! આતા લગાર દેવી ઠઠ્ઠામશ્કરી કરે છે, ”
મળે કહ્યું.
'
“ આ દુષ્ટ ! હજી પણ સત્ય નથી માલતા. યાદ રાખકે તારૂ જીવન મારા હાયમાં છે. સ્ટાર તૈયાર છે. સત્ય ખેલ્ય. ” જયમાલામ કહ્યુ
“માર રા. બધું સત્ય ગુજરજી જાણે છે.
..
“ સાહેબ ! બહુ કરી. હવેતે મા ચાય તે ઠીક, ”
"
“વાર છે. મારે તને ચાયા પ્રના પુવા છે હજી. જમમાલા એ કહ્યું.
“ પુષ્ઠા ખુશીથી 1 જે માપને પુછ્યુ ઢાય તે આ સવક તૈયાર છે. ” મયામિ આધીન થઇ માલ્યા.
“માય ! મને અર્રહી આણુનાર કાણું ? ” આ પ્રશ્ન સાંભળતાજ ગુજર૭નાં ગિગડી ગયા હું નહિં ? ”
.
“ ત્યારે કાણું ? ”
ગરાળુ ગજર્જી ધણી ધણી રીતે મલ સિંહુને પોતાનું નામ નહિ દેવા સાન—પ્રસારત કરતા હતા પણ માત્ર પ્રિ નોતેઃ “ માથેથી ઉતરી સગા બાપની ” એ સૂત્ર પોતે પણી સારી રીતે સમતા હતા.
