________________
૧૯૦.
બૃહદ્ - આલોચનાદિ uધ સંગ્રહ
લિબાઘા = |
૧. અશુદ્ધ પ્રપણાની આલોચના:--
શ્રદ્ધા અશુદ્ધ પ્રરૂપણા, ક્રી કરસના સોય; અનજાને પક્ષપાતમેં, મિચ્છા દુક્કડ મોય. ૧.
સાધક અહીં પોતાના દોષોની કબૂલાત કરતા કહે છે કે, હે પ્રભુ! મેં કોઈ પણ વખતે કુદેવોને અગર અદેવોને, જેવા કે ગાય, નાગ, વૃક્ષ, નદી ઈત્યાદિને સત્યેવ તરીકે માનવાની શ્રદ્ધા કરી હોય, કુગુરુમાં સદ્ગુરુ તરીકેની અને અધર્મમાં ધર્મ તરીકેની શ્રદ્ધા કરી હોય. ઉપલક્ષથી પ્રયોજનભૂત તત્ત્વની વિપરીતપણે શ્રદ્ધા કરી હોય અને સર્વેની અશુધ્ધિપણે એટલે કે વિપરીતપણે કોઈપણ વખતે પ્રરૂપણા કરી હોય અથવા પરપદાર્થોમાં સ્પર્ધાદિ વિષયોથી કરી તેમાં આસક્તિ ઉપજાવી, ગ્રહણ કરવાના વિકારી ભાવો કર્યા હોય અથવા જાણતાં કે અજાણતાં આ બધાને માનવાનો પક્ષપાત કર્યો હોય તો તે મારા સર્વે દોષો મિથ્યા થાઓ – તે સર્વે મારા માઠા કૃત્યો નિષ્ફળ થાઓ. ૨. વિનયગુણનું પ્રદર્શન --
સૂત્ર અર્થ જાનું નહીં, અલ્પબુદ્ધિ અનજાન; જિનાભાષિત સબ શાસ્ત્રક, અર્થ પાઠ પરમાન. ૨.
અહીં સાધક પોતાનો લઘુતાગુણ દર્શાવી, પ્રભુને શરણે જઈ, મોક્ષમાર્ગમાં આગળ ધપાવવાની બધી જવાબદારી ભક્તિભાવપૂર્વક પ્રભુને ચરણે સોંપી દે છે, અને કહે છે કે હે જિનેશ્વર દેવ! હું તો આ પરમાર્થ માર્ગમાં અલ્પ બુદ્ધિવાળો અને અજ્ઞાની બાળક છું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
