________________
ક્રમ આધગ્રંથમાળા
: ૨૮ :
- પુષ્પ
"
પોતાની જવાબદારીઓ ખરાખર અદા કરતા હતા. પરંતુ તેને એક વખત એવા વિચાર આવ્યા કે, રાજા ત્યારે રૂઠે તે કહેવાય નહિ, માટે કાઈ એવા મિત્ર કરુ` કે જે મને આપત્તિના સમયમાં મદદ કરે.' તેથી તેણે એક મિત્ર બનાવ્યે અને તેની સાથે ગાઢ મિત્રતા કેળવી, તે એટલી હદ સુધી કે હંમેશાં તેને સાથે જ રાખે, સાથે જ હેરવેરવે અને સાથે જ ખવડાવેપીવડાવે. એમ કરતાં કેટલાક વખત થયા, એટલે કારભારીને વિચાર આન્યા કે, · એક કરતાં બે ભલા, માટે બીજો મિત્ર પણુ મનાવું.' એટલે તેણે ખીજે મિત્ર પણ બનાવ્યે, પરંતુ તેને સાથે વારપર્વે જ મળવાનું રાખ્યું. હવે સમય જતાં એ કારભારીને ત્રીજો મિત્ર પણ થયા કે જે માત્ર જુહાર જ કરતા અને કાઈક જ વાર મળતા. આ ત્રણ મિત્રનાં નામે અનુક્રમે નિયમિત્ર, પમિત્ર અને જીહારમિત્ર રાખ્યાં.
હવે એક વખત કારભારીએ આ મિત્રાની પરીક્ષા કરવાના વિચાર કર્યાં અને તે માટે એક પ્રપંચ રચ્યા. તેણે રાજાના કુંવરને પેાતાને ત્યાં જમવા તેંક્યો અને તેના જેવડી ઉંમરના પેાતાના પુત્રની સાથે રમતગમ્મતમાં લગાડી ઘરની અંદરનાં ગુપ્ત ભોંયરામાં ઉતારી દીધા. પછી બીજા પુત્રની સાથે પેાતાની સ્ત્રીને પિયર ભણી વિદાય કરી અને જેના પેટમાં વાત ન ટકે તેવા એક નાકરને ખેલાવીને કહ્યું કે, ‘ આજે રાજાના કુંવરને આપણે જમવા તેડ્યો હતા, પણ તેનાં ઘરેણાં જોઈને મારી બુદ્ધિ બગડી, તેથી મેં એની ડાક મરડીને મારી નાખ્યા છે, પણ હવે મને વિચાર આવે છે કે રાજાને શું જવાખ આપવા ? ' એટલે હું અહીંથી જતા રહું છું અને કેઈક
6
