________________
તેરયુ' ઃ
' ૫૭ :
ભાવનાદિ
સાવધ રહે. જોઢો પીપળાન્ને-ક્રોષ પ્રીતિ કે સદ્ભાવના નાશ કરે છે' એમ સમજી તેને તિલાંજલિ આપ. ‘માળો વિળયનારો–માન વિનયના નાશ કરે છે એમ સમજી તેને માજુએ મૂક. माया મિત્તનિ નાલે. માયા મિત્રાના નાશ કરે છે' એમ સમજી તેને મારી હઠાવ. અને હોમો સવિાસનો-લાભ સર્વના વિનાશ કરે છે” એમ સમજી તેના સંપૂર્ણ સંહાર કર.
•
6
6
હું ચેતન ! તું મનથી કેટલાં કર્યાં ખાંધે છે, તેના વિચાર કર! હે આત્મન્ ! તું વચનથી કેટલાં કર્યાં ખાંધે છે, તેના વિચાર કર ! હે જીવ! તું કાયાથી કેટલાં કર્માં ખાંધે છે, તેના વિચાર કર! જો તુ મન, વચન અને કાયાની પ્રવૃત્તિને કાબૂમાં નહિ રાખે તે કમની આવક કેમ ઘટશે? અને તારા ભવનિસ્તાર કેવી રીતે થશે ?
હું ચેતન ! તું કંડરિક અને પુડરિકના ચરિત્રને વિચાર
કરી આસવદ્વારાને રોકવામાં ઉજમાલ થા.
મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં પુડિરિકણી નામની નગરીમાં કંડરિક અને પુંડરિક નામના બે બંધુએ રાજ્ય કરતા હતા. ત્યાં એક વખત જ્ઞાની, ધ્યાની અને તપસ્વી મુનિરાજ પધાર્યાં. તેમની વૈરાગ્ય-ઝરતી વાણી સાંભળીને પુંડરિકને દીક્ષા લેવાના મનેરથ થયા, એટલે તેણે પોતાના લઘુ બધુ ક`રિકને પેાતાના મનાથ જણાવી રાજ્યને સભાળી લેવાની વિનતિ કરી. કડરિકે કહ્યું કે-તમે સુખશાંતિના સાધનભૂત ચારિત્રને ગ્રહણ કરવા તૈયાર થયા છે અને મને નરકમાં મેાકલનાર રાજ્ય
