________________
તેરમું : : ૩૩ :
ભાવનામૃષ્ટિ રાજાના માણસે પર્વ મિત્રને ત્યાં ગયા ત્યારે તેણે કહ્યું: તમને મારા પર શક આવતું હોય તે મારું ઘર તપાસી લે. બાકી એ સંબંધી હું કંઈ જાણતું નથી.”
પછી રાજાના માણસે ભાળ મેળવીને જુહારમિત્રને ત્યાં ગયા અને દમ ભીડાવીને પૂછવા લાગ્યા કે “જે હોય તે સાચું કહી દેજે, નહિ તે પરિણામ ઘણું માઠું આવશે.” પરંતુ જુહારમિત્રે જરા પણ અચકાયા વિના કહ્યું: “એ મારે ત્યાં નથી, તમારે તપાસ કરવી હોય તે ખુશીથી કરે.”
રાજાના માણસોએ ફેરવી ફેરવીને બે ત્રણ વાર પૂછયું, છતાં જવાબ એકને એક મજે, એટલે તેમને વહેમ ટળ્યો અને ત્યાંથી ચાલતા થયા.
આ રીતે કારભારીને પત્તો નહિ મળવાથી રાજાએ ઢંઢેરો પીટાવ્યું કે “જે કઈ કારભારીને પકડી લાવશે, તેને રાજ્ય તરફથી મોટું ઈનામ આપવામાં આવશે.”
કારભારીને જે કામ કરવું હતું, તે થઈ ગયું હતું. ત્રણે મિત્રે પરખાઈ ગયા હતા. એટલે તેણે જુહારમિત્રને કહ્યું
તું આ ઢંઢેરે ઝીલી લે અને રાજાની પાસે જઈને કહે કે હું કારભારીને પત્તો મેળવી આપું, પણ તમે ધારે છે, તેવી રીતે કારભારી ગુનેગાર નથી; કારણ કે અખંડ આયુષ્યવાળા કુમારશ્રી સહીસલામત છે અને આપની આજ્ઞા થતાં જ અહીં આવી શકે તેમ છે.'
