________________
તેરઃ
: ૪૧ :
ભાવના
લાગી અને તે એકાંતના ઉપયાગ તેણે પેાતાની વિષયલ'પટતા પાષવા માટે કર્યાં. તાત્પર્ય કે તે પરપુરુષના પ્રેમમાં પડી. પરંતુ પાપના ઘડો ફૂટ્યા વિના રહેતા નથી, એટલે એક દિવસ મહેશ્વરદત્ત કઈ કામ પડતાં અચાનક ઘેર આન્યા અને અંદરનાં બારણાં બંધ જોઇ વહેમમાં પડ્યો, પછી તેણે બારણાંનીતમાંથી જોયું તેા અંદર કોઈ પરપુરુષને દીઠા. એટલે બારણાં ઉઘાડવાની બૂમ મારી. ગાંગિલા સમજી ગઈ કે—આ તા માત આવ્યું એટલે, તેણે યારને સંતાડવાના વિચાર કર્યાં, પણ તેને સંતાડી શકાય તેવું કોઈ સ્થાન હતું નહિ, એટલે નિરુપાયે આરણાં ઉઘાડ્યાં અને ભયથી થરથરતી બાજુએ ઊભી રહી.
બારણાં ઉઘડતાં જ મહેશ્વરદત્તે તેના યારને એચીમાંથી પકડ્યો અને જમીન પર પટકી પાડી ઘણા ગડદા-પાટું માર્યાં.
એમ કરતાં એક પાટુ' તેના પેડુ'માં વાગ્યું એટલે તેના રામ રમી ગયા, પણ આ વખતે તેને એટલી સન્મતિ આવી કે • અહા ! દુરાચારનું ફળ ! મેં દુરાચાર સેન્યા, તેનું આ ફળ મળ્યું છે, માટે જીવડા ! મારનાર પર ક્રોધ કરીશ નહિ. અંતસમયની આવી ભાવનાથી તે પુરુષ મરીને ગાંગિલાની કૂખે પેાતાના જ વીર્યમાં ઉત્પન્ન થયા.
"
(
મહેશ્વરદત્તે યારને મારી નાખ્યું પણુ ગાંગિલાને વધારે ઠંપર્ક ન આપ્યો કે તેની કંઇ પણ ફજેતી કરી નહિ; કારણ કે તે જાણતા હતા કે આયુષ્ય, પૈસા, ઘરનુ' છિદ્ર, મંત્ર, ઢવા, કામક્રીડા, ીધેલું દાન, મળેલું સન્માન અને થયેલું અપમાન ગુપ્ત રાખવાં, એ જ ચેાગ્ય છે. ’