Bhajanpad Sangraha Part 02

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 290

२८५
शीयल. १३८
बाळलगने दूर करु, तारुं जोर हटावीरे; ब्रह्मचारीने सुखी करतो, स्वर्गे तुर्त चढावीरे. त्रण भुवनमां मारी पूजा, माणी भावे करतारे; ध्याने गुफामां बेसीने, योगी जग जय वरतारे. शीयल. १३९ मननी स्थिरता मुजथी थावे, मुजथी ध्यान सुहावेरे; मुजी वैरागी छे साचो, मुजयी सिद्धि थावेरे. शीयल. १४० मारा संगी निर्धन जीवो, इन्द्र चंद्रथी मोटारे;
शीयल. १४१
शीयल. १४२
मारा वण जगमां अंधारू, धूमाडाना गोटारे, मारी आगळ रत्न नकामां, मारी आगळ देवारेः हरिहर ब्रह्मा मुजने पूजे, करता भावे सेवारे. चोसठ इन्द्रोथी पूजितश्री, तीर्थकर मुज सेवेरे; मारा वण मुक्ति नहि क्यार, समज समजी लेवेरे. शीयल. १४३ पडताने पण दया करीने, शिवसुख सत्य चखाडुंरे; परोपकारी स्वार्थ विना हुं, कांइ न लेतो भाईरे. शीयल. १४४ द्रव्यभावथी हुं हुं चावो, अकळ कळा छे मारीरे, मेरु पर्वतने डोलावं, जगमां हुं जयकारीरे. तेतर उपर बाज परे हुँ, तारी पाछळ भमतोरे, लाग ताकीने तु वारमां, तुजने सहेजे दमतोरे. शीयल. १४६ मारा संगे सुख सदा छे, बुट्टामां हुशियारीरे, मारा संगे शरीर सारु, शिवपुरनी तैयारीरे. चिंतामणि सम मारो महिमा, विष्ठा जेवो तारोरे, मारा तारामां खूब अंतर, तुं छे दुःखनो भारोरे. शीयल. १४८ बेउ जण एम वाद करता, जिनवर पासे आवेरे,
शीयल. १४५
शीयल. १४७
सर्व हकीकत शांत मगजथी, जिनवरने सुणावेरे बेड. १४९ माथी सारोने मोटो कोण कहो ते ज्ञानेरे,