________________
८४४
- બત્રીશીના સથવારે-કલ્યાણની પગથારે પ્રકાશિત કરેલી. એમની ચેષ્ટાઓ જુઓ- લેખક (આ. શ્રી યોગતિલકસૂરિજી) પોતાની પુસ્તિકાના પૂ. ર પર લખે છે કે “અર્થકામ માટે ઉપદેશની જરૂર જ નહિ એમ નિશ્ચિત કર્યા પછી “અર્થકામ માટે ધર્મ કરવો” આવો ઉપદેશ કઈ રીતે આપી શકાય ? જ આપી શકાય.. વગેરે.
ખુલાસોઃ મેં “તત્ત્વનિર્ણય'માં ત્રીજા પ્રશ્ન-ઉત્તરમાં “અર્થ-. કામ માટે પણ ધર્મ જ કરવો જોઈએ' આવું “પણ” શબ્દ અને “જ કારવાળું જ અમારું નિરૂપણ છે. બીજા કોઈ પણ પ્રકારનું નહીં, એ વાતં સવિસ્તર બહુ ભારપૂર્વક જણાવેલી છે. તથા અન્યત્ર, આ “પણ” અને “જ” શા માટે આવશ્યક છે ? એ પણ સવિસ્તર જણાવેલું છે. છતાં લેખકે અમારા નિરૂપણ તરીકે “અર્થ-કામ માટે ધર્મ કરવો” આવો “પણ” અને “જ કાર વગરનો ઉલ્લેખ કર્યો છે. માટે એ એમના મનની સશલ્યતાને-મેલી મુરાદને જણાવે છે એ સ્પષ્ટ છે.
મેં તત્ત્વનિર્ણયના પૃ૪૪ પર “જીવનનિર્વાહાદિની આવશ્યક જે ચીજ ન મળવાથી મન અસ્વસ્થ રહેતું હોય ને તેથી ધર્માનુષ્ઠાનમાં અંતરાયો ઊભા થતા હોય.. ને એ ચીજની પ્રાપ્તિ થઈ જવાથી મન સ્વસ્થ બનવાના કારણે ધર્માનુષ્ઠાન નિર્વિનતયા થવા શક્ય બને એવી ચીજ માગવાની વાત છે.” આવું ઇષ્ટફલસિદ્ધિ અંગે સ્પષ્ટ જણાવ્યું છે ને છતાં લેખકે સ્વપુસ્તિકાના પૃ. ૧૨ પર “મોક્ષસાધક ધર્મ નિર્વિનપણે સાધવા આવશ્યક એવી સામગ્રી'- આવી સ્પષ્ટતા કર્યા સિવાય માત્ર “અર્થ-કામ માગી શકાય” વગેરે નિરૂપણ કઈ રીતે કરી શકાય? આવું જણાવ્યું છે. આ પણ જુઠ્ઠી રજૂઆત છે એ સ્પષ્ટ છે.
લેખકે સ્વપુસ્તિકાના પૃ. ચાર અને પાંચ પર “ગણિશ્રી(એટલે કે હું) બેહોશીને રોગ તરીકે વર્ણવે છે વગેરે વાક્યો દ્વારા બેહોશી એ રોગ નથી. એવું સાબિત કર્યું છે ને તેથી મેં તત્ત્વનિર્ણયના ચાર અને પાંચ નંબરના પ્રશ્નોત્તરમાં ડૉ. દવા વગેરેનું જે દૃષ્ટાંત આપ્યું
