Atmaprabodh

Author(s): Jinlabhsuri
Publisher: Hiralal Hansraj

Page 551

यात्म- मिहया सिघा। लोगग्गे य पशघ्या ॥ इदं बोदिं चश्त्ताणं । तब गंतूण सिन॥
॥ ७ ॥ व्याख्या-अत्रापि सप्तमी तृतीयार्ये बोध्या, अलोकेन केवलाकाशरूपेण प्र. प्रबोधः ।
| तिहताः स्खलिताः सिघा अलोके धर्मास्तिकायायनावात्तत्सामीप्यवृत्तिरेवेह स्खलनं, ॥५४॥
न तु संबंधे सति विघातो अप्रतिघातत्वात्तेषामिति. तथा लोकस्य पंचास्तिकायात्मकस्याग्रे मूनि प्रतिष्टिता अपुनरागत्या व्यवस्थिताः, तथा श्ह मनुष्यलोके शरीरं त्यक्त्वा तत्र लोकाग्रे समयांतरप्रदेशांतराऽस्पर्शनेन गत्वा सिध्यंति निष्टितार्था वंति. ननु सिकानां कर्मरहितत्वात्कथं गतिः संध्वति ? इति चेन्नैष दोषः, पूर्वप्रयोगादिजि. स्तस्याः संगवात. यदुक्तं श्रीमद्भगवत्यंगे
कह णं भंते अकम्मस्स गईपासायमिति गोयमा णिस्संगताए निरंगणताए ग. तिपरिणामेणं बंधणयणताए णिरिंधणताए पुवप्पयोगेणं अकम्मस्स गई प० श्या| दि. यस्यार्थलेशस्त्वयं--निस्संगतया कर्ममलापगमेन, नीरागतया महोपगमेन, ग.