Vasudevhindi Part 1

Author(s): Sanghdas Gani, Chaturvijay, Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha

Page 153

१४४ वसुदेवहिंडीए
[चारुदत्तस्स सुस्सूसिया, पडिच्छह मं भारियाधम्मेण, एयाणि वो खोमाणि कण्णाभावदंसियाणि, अहं ते जावज्जीविया उवायकारिणि त्ति। ततो मया संबंधरागेण भणिया-भद्दे ! तुमं सि मे सवसस्स अवसस्स वा मे भज्जा । ततो तीए सहिओ सच्छंद विहरामि, परिभोगं च अम्माविसज्जियं जोग्गं दंसेइ मे वसंततिलया, दक्खिणं पि सहस्सं अट्ठहियं, ऊसवेसु पुण सयसहस्सं अट्ठ5 संहस्साहियं । एमेव ताए सह रममाणस्स विसयसुहमोहियस्स गयाणि दुवालस वरिसाणि ।
अण्णया पाणं पाऊण सह पियाए पसुत्तो, विबुद्धो य सीयमारुयवीइओ न पस्सामि वसंततिलयं । उढिओ मि ‘कत्थ मण्णे वतामहे' त्ति चिंतयंतो पस्सामि भूयघरगं रच्छामुहकयं । पञ्चभिणायं च पुवदि8, 'उज्झिओ हं गणियाए, जाव न कोइ पस्सति ताव सगिहं वच्चामि' त्ति । पचूसो य वट्टए, पत्थिओ मि, पविसंतो य नियगभवणं 10 निवारिओ दारट्टिएण-मा पविस, को तुमं? । मया भणिओ-सोम! कस्सेयं भवणं ? ति । सो भणइ-इब्भस्स रामदेवस्स त्ति । मया भणिओ-न सेट्ठिणो भाणुस्स ? । सो भणइ-तस्स सेट्ठिस्स दुपुत्तो जाओ चारुदत्तो, सो गणियाघरं पविट्ठो, तस्स सोएण सेट्ठी परिचत्तगिहो पबइओ. खीणे य धणे घरणीए घरं आडतं, गया य भाउगस्स गिहं
सबट्टस्स त्ति । सो य आलावो सुओ रामदेवेण अब्भंतरगएण । पुच्छिओ अणेण 15 दारिट्ठो-को एसो ? त्ति । तेण कहियं-कोइ भाणुसेट्ठिस्स भवणं पुच्छइ, होज से पुत्तो
त्ति । सो भणइ-अलच्छीओ मा मे घरं पविसउ त्ति । ततो हं लजिओ दुयमइकंतो सोगभरसमुच्छओ गतो भवणं सबस्स त्ति । पविट्ठो य, दिट्ठा य मे अम्मा दरिद्दवेसा दीण-विमणवयणा । ततो से चलणेसु अहं पडिओ, तीए पुच्छिओ-को तुमं? ति ।
मया भणियं-अहं चारुदत्तो त्ति । ततो तीए अवलंबिओ, परुण्णा मो । रुदितसद्देण 20 उवगतो सबद्रो, सो वि य परुण्णो । ततो संठविया मो परियणं । दिट्ठो मि मित्तव
तीए तक्खणमलिणवसणाए, भट्ठचित्तभित्ती इव गयसिरीया पायपडिया मे रुयइ । सा वि मया भणिया-अलं रुदितेण, सचेट्ठिएण सि किलिट्ठा । भणिया य संठिया । वीहीओ निप्फावे आणेऊण सज्जियं भोयणं । भुत्तभोयणेण य पुच्छिया मया अम्मा-अम्मो! किं
सेसं धणस्स ? त्ति । सा भणइ-पुत्त ! अहं न याणं निहाणपउत्तं वा वड्डिपउत्तं वा परि25 जणपवित्थरपउत्तं वा. सेट्ठिम्मि गए पवइउं विणढं दासी-दासगयं, तुझ परिभोगे सोलस हिरण्णकोडीओ भुत्ताओ, अम्हे जहा तहा वट्टामो त्ति । ततो मया भणियाअम्मो! इहं 'अपत्तं' ति दाइजमाणो जणेण न सत्तो परिवसिउं. वच्चामि दूरं, अजेऊण विभवं आगमिस्सं, तुझं पादप्पसादेण अवस्सं उवजेहं ति । सा भणइ-पुत्त! तुमं अखे
दण्णो ववहरिलं, विदेसे कहं वसिहिसि ?. अम्हे दुवे जणीओ तुम अणिग्गयं वट्टावे30 हामि-त्ति । मया भणियं-अम्मो! मा एवं (ग्रंथानं-४०००) संलवह, अहं भाणुसेहिस्स पुत्तो एवं वट्टीहामि ? त्ति. मा तुम्हं एयं मणसी होउ, विसजेह मं । तओ भणइपुत्त! एवं होउ, संपहारेमि ताव सबढेण समं ति।
१ मे उ० मे०॥ २ °सयसाहि° शां० ॥ ३ °पणा सा । रु° ली ३॥ ४ याणामि नि° उ २ विना ॥