________________
“કેમ આવવું પડ્યું ને ?”
આચાર્યશ્રી વાકચતુર હતા, તેમણે તરત જવાબ વાળ્યો - “અરે મંત્રીશ્વર! હું તો આવવાનો જ હતો. તમે સરસ્વતીપુત્ર ગણાવો અને અમે સરસ્વતીકંઠાભરણ. માનું ઘરેણું ક્યારેક બાળકને પણ ચઢે જ ને !”
“તો આટલા દિવસ કેમ ન આવ્યા?”
“એ તો મારે જરા દેવલોકમાં જવાનું થયું હતું અને એમાં આવતાં મોડું થયું.”
મંત્રીશ્વર ચકિત થઈ ગયા – “દેવલોકમાં ! ત્યાં શું જોયું?”
“વસ્તુપાલ! હું તો ત્યાં સુધર્મસભામાં ઈન્દ્ર પાસે બેઠો હતો. અમારી સાહિત્યગોષ્ઠી ચાલતી હતી. અને ત્યાં અચાનક એક દેવ દોડતો દોડતો આવ્યો અને પછી જે બન્યું છે !
“રેવા સ્વથા છું, નનુ રૂદ મવાનું ? નન્દનોદ્યોગપતિ, खेदस्तत् कोऽद्य ? केनाऽप्यहह हृत इतः काननात् कल्पवृक्षः । हुं मा वादीः, किमेतत् ? किमपि करुणया मानवानां मयैव, प्रीत्याऽऽदिष्टोऽयमुक्स्तिलकयति तलं वस्तुपालच्छलेन ॥" ઇન્દ્ર અને એ દેવ વચ્ચે જે સંવાદ થયો તે તમને કહું – “અરે સ્વર્ગપતિ મહારાજ! મોટું કષ્ટ આવી પડ્યું છે !” “પણ તું છે કોણ એ તો કહે !” “હું, આપના નંદનવનનો રખેવાળ ” “પણ આટલો ઉશ્કેરાયેલો કેમ છે ? :
21
