________________
નહીં. એટલે એમણે એક મહોત્સવ ગોઠવ્યો અને આચાર્ય મહારાજને એમાં નિશ્રા આપવા કહેણ મોકલ્યું. હવે આચાર્ય મહારાજને તો પોતે ભલા અને પોતાના ગ્રંથો ભલા ! બીજા કશાની પડેલી નહિ. એમણે તો ના પાડી દીધી. આવું બે-ત્રણ વખત બન્યું એટલે છેવટે વસ્તુપાલને થયું કે આમને આમ તો એ આચાર્ય ભગવંત નહીં જ પધારે. એટલે એમણે પોતાના માણસોને મોકલીને છૂપી રીતે આચાર્યશ્રીનો જ્ઞાન ભંડાર આખેઆખો ચોરાવી લીધો અને પોતાની પાસે મંગાવી લીધો ! અને જ્ઞાનભંડારની શોધમાં વ્યગ્ર આચાર્યને અઠવાડિયામાં સંદેશો મોકલ્યો કે તમારો જ્ઞાનભંડાર ચોરનારા પકડાઈ ગયા છે અને જ્ઞાનભંડાર પણ સહીસલામત પાછો મળી ગયો છે. ખંભાત પધારો અને આવીને લઈ જાઓ !
હવે તો માણિક્યચંદ્રસૂરિજી મહારાજને ખંભાત પધારવા સિવાય છૂટકો જ ન રહ્યો. એ સમજી તો ગયા હતા આખું કારસ્તાન. પણ મોટા માણસ હતા. વસ્તુપાલની ભાવના સમજી અને ગળી ગયા બધું.
“પી જાણે હાલાહલો હોઠથી જે હૈયે તેણે અમૃતો છે પીવાનાં
આચાર્ય ભગવંતનો સ્વયં મંત્રીશ્વર વસ્તુપાલે પ્રવેશમહોત્સવ કર્યો - પૂરા ઠાઠમાઠથી. એમનાં વ્યાખ્યાનોથી લોકો ડોલી ઊઠ્યા. આપણા શાસનમાં આવા ભગવંતો વિદ્યમાન છે એમ વિચારીને લોકો ગૌરવ અનુભવવા માંડ્યા. વસ્તુપાલની ભાવના સફળ થઈ. એક દિવસ એ ગયા આચાર્યશ્રી પાસે અને સહેજ રમતિયાળ સૂરમાં પૂછ્યું -
26
