________________
આચાર્યને આની જ અપેક્ષા હતી. તેમણે તરત જવાબ વાળ્યો કે પણ મંત્રીજી, એવું વર્ણન તો કરવું જ જોઈએ ને મેં કર્યું, એમાં ખોટું શું કર્યું, એ સમજાવશો? તમે જ મને કહો કે આ જગતમાં સ્ત્રી એ સારભૂત છે કે નહિ ?
મંત્રીશ્વર કહે કે સાહેબ, હજી પણ એની એ જ વાત ? નથી સાંભળવી મારે એવી વાત.
એટલે આચાર્યે કહ્યું : મંત્રીશ્વર, મારી વાત સાંભળો. જો સ્ત્રી ન હોત તો મહાવીરસ્વામી ક્યાંથી પેદા થાત? તીર્થકરોની માતા કોણ હતી? ત્રિશલાદેવી સ્ત્રી નહોતાં ? ને વામાદેવી ? એ માતાઓ ન હોત તો આ તીર્થકર કેવી રીતે જન્મ્યા હોત, એ કહેશો ?
મંત્રીએ ‘હા’ પાડ્યા વિના છૂટકો ન હતો. બોલ્યા કે હા, એ વાત તો સાચી.”
એટલે આચાર્યે વાત આગળ વધારી. એમણે કહ્યું, એનાથી આગળની વાત કરું ? આ વસ્તુપાલ ને તેજપાલની માતા કોણ હતી ? સ્ત્રી હતી કે નહિ? તો મંત્રીશ્વર, તમારા જેવા રત્નપુરુષો અને તીર્થકર ગણધર જેવા શલાકાપુરુષો જેની કૂખે પેદા થયા હોય એ સ્ત્રી આ સંસારમાં સારભૂત ખરી કે નહિ ? તાકાત હોય તો ના પાડો ! તમે અડધો જ શ્લોક સાંભળીને પાછા વળી ગયા. જો તમે આખો શ્લોક સાંભળ્યો હોત તો આટલી ગેરસમજ ના થઈ હોત. સાંભળો એ આખો શ્લોક : આમ કહીને આચાર્યે તેમને આખો શ્લોક સંભળાવ્યો કે –
अस्मिन् असारे संसारे सारं सारङ्गलोचना । यत्कुक्षिप्रभवा एते वस्तुपाल ! भवादृशाः ॥
46
