Vastupal Prashasti Sangraha

Author(s): Punyavijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 14

परिशिष्टम् ]
सुकृतकीर्त्तिकल्लोलिनी ।
स्वक्रान्तसिन्धुपति लक्ष समुद्धृतश्रीको टिर्यदीयतरवारिवारितौजाः । कीseसद् दिवि हरिं सुर दैत्य- शेषक्षुब्धैकसिन्धुकलितैकमसिश्रियं तम् ॥ २४ ॥ तेजः स्फूर्जितदीपदीपिनि सुधा शोभैर्यशोभिः शुभे,
विश्वच्छद्म निवाससद्मनि वशी भूमिं भुनक्ति स्म यः । शत्रुस्त्रीनयनोदविन्दुजतॄणस्तोमेन रोमाञ्चितां,
सेनाभिः परिकम्पिनीं परिवृढो वोढा नवोढामिव पाण्ड्यः पाखण्डिवेषं वहति नवहतिव्रातसम्पात भीरुः,
कीरः कर्णाटवीरस्त्यजति रणभुवं व्याकुलो मालवेन्द्रः । वाच्यं किञ्चिन्न कौन्तीश्वरचरितमसावातुरः कस्तुरष्कः, क्ष्माचक्राक्रान्तिभीमे प्रसरति सततं यत्प्रतापप्रभावे
॥ २६ ॥
॥ २७ ॥
भेजे तेजोगगनगहने यस्य पिङ्गस्फुलिङ्गभ्रान्ति बालारुणमणिरुचं प्राप कीर्त्यङ्गनायाम् । ईशो भासामपि दिवि दिवा किञ्च खद्योतपोतच्छायामायात् प्रतिनृपघटा दुर्यशोदुर्दिनेषु युद्धोड्डामर मण्डलाग्र दलितोद्दण्डारिमुण्डोद्वै तिक्रीडाखण्डित काण्ड मण्डपसुर प्रत्यक्ष दोर्डम्बरः । चण्डांशुद्युतिचण्डिमा तदभवच्चामुण्डराजः क्षमाजानिर्यस्य विभात्यखण्डविभुतापाखण्डमाखण्डलः॥ २८ ॥ रोदःक्षीरोदनीरैरखिलदिगबलानव्यनिर्धूतचीरेदिमागस्फारहारैरमरपतिपुरक्रोडपुष्पोपहारैः ।
क्षोणीचन्द्राश्मशालैरपि भुजगजगञ्चन्द्रिकाचक्रवालैः,
फुल्लत्काशप्रकाशैस्त्रिभुवनमभितो भाति यत्कीर्तिहासैः
॥ २९ ॥
॥ ३२ ॥
मेरुश्चेत् परिकम्पते जलपतेर्मुञ्चन्ति चेद् वीचयो, मर्यादां द्युतिमर्यमा त्यजति चेदुर्वी दिवं याति चेत् । तद् भज्येत परैरसाविति सतां सन्धां मुधा यो व्यधात्, सत्यक्षोभ विघूर्णितावनिरजः कृते ऽपि तचादृशे ३० खेलत्खङ्गषडंड्रिवेल्लितभुजावल्लिर्भुवो वल्लभः श्रीमान् वल्लभराज इत्यजनि तद् यत्तेजसा ताडितम् । शीतं स्फीतमभूत् तमश्व जगतः प्रत्यर्थिसार्थे गतं, नेदं चेदिह कम्प- कालिमगुणौ कस्मादकस्मादिमौ ॥ ३१ ॥ श्व सिन्धुरभुमया वसुधया भूमिं भटौधैर्दिवं, सप्तिक्षिप्तरजोभरेण पिदधे सोऽयं जगज्झम्पनः । यः श्रीमालवभूपभालफलकप्रस्वेदबिन्दुच्छ लप्रत्यप्रप्रथितप्रशस्तिविकसद्दोर्विक्रमोपक्रमः तस्मान्नेत्रसुधाञ्जनं समजनि श्रीदुर्लभो मल्लिकाकुल्लोत्फुल्लयशा विशामधिपतिर्जीमूतपूतोन्नतिः । येनोच्चैस्तरवारिवारितपरक्ष्माभृत्प्रतापाग्निना, विश्वाश्वासकरेण सूरमहसामन्तर्दधे मण्डलम् ॥ ३३ ॥ राम्भोजं भेजे सततविततं यस्य कमला, प्रियारागादागादनु दनुजभेत्ता स्वयमसिः । यशः सूनुर्नूनं तदजनि तयोरग्रजकथासदर्पः कन्दर्पद्विषमपि रुषाऽधो व्यधित यः तस्माद् भस्मीकृत रिपुनृपः क्ष्मापतिः शौर्यसीमा, भीमः श्रीमानजनि यजनैर्यस्य नश्यत्तमोभिः | प्राप्तास्तृप्तिं दिवि दिविषदो नेन्दुमास्वादयन्ते, लोकः शङ्कामिति समतनोत् कीर्तिभिर्विप्रलब्धः ॥ ३५ ॥
॥ ३४ ॥
॥ २५ ॥
१ स्वक्रीतसि कां ॥ २ मुद्धत मुद्रिते ॥ ३ काञ्चीव मुद्रिते ॥ ४ द्वतिः मुद्रिते ॥ ५ पथमिदं उदयप्रभीयवस्तुपालस्तुतौ दशमपद्यतयाऽपि दृश्यते ॥