Vastupal Prashasti Sangraha

Author(s): Punyavijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 39

२८
मलधारिश्रीनरेन्द्रप्रभसूरिविरचिता
[ चतुर्थ
स्तोतुं नाभिनरेन्द्रनन्दनगुणान् गोत्रं च कीर्त्तिं समं, व्याहारं सचिवारविन्दतरणेरेतस्य दानाम्बुधः । यत्रोवास विकस्वरोभयमुखी प्रीत्यैव देवीन्दिरा, तद् येनास्य विभोरकार्यत पुरो दृक्पारणं तोरणम् ||७७|| अत्रैव शैले रचयाञ्चकार, मनोज्ञमाखण्डलमण्डपं यः । प्रयान्ति वैलक्ष्यमवेक्ष्य यस्य, लक्ष्मीं सहस्राक्षदृशोऽप्यवश्यम्
तत्र रैवतकाधीशः, प्रभुश्च स्तम्भनेश्वरः । वस्तुपाले विधृत्येव, प्रीतिमागत्य तस्थतुः श्रीवस्तुपालस्य कयाऽतिभक्त्या, नेमिः समाकृष्यत : कौतुकं नः । इतीव तस्मिन्नवलोकना - ऽम्बा- प्रद्युम्न - शाम्बाः सममभ्युपेयुः तत्राऽऽत्मस्वामिनो वीरधवलस्य धरापतेः । स्वर्द्विपाभद्विपारूढां, मूर्ति स्थापयति स्म यः ॥ ८१ ॥ अत्रैव शत्रुञ्जयशैलमौलौ, नन्दीश्वरद्वीपगतान् जिनेन्द्रान् ।
॥ ८० ॥
॥ ८२ ॥
तस्यानुजः स्थापयति स्म तेजःपालाभिधानो यशसां निधानम् धर्मस्थानमिदं विलोक्य जगतामानन्दकन्दोदयप्रावृट्कल्पमनल्पसम्भ्रमभरान्नन्दीश्वराख्यं जनः । तेजःपालयशांसि मांसलरसं गायन् मुहुर्गायते, मन्ये नूतनवस्तुसंस्तववशोद्भूतां प्रभूतां मुदम् ॥ ८३ ॥ अनुपमदेव्यास्तेन, स्वप्रेयस्याः प्रभूतसुकृताय । आदिजिनेश्वरपुरतो, विदधेऽनुपमासरश्च नवम् ।
विशेष के रैवतकस्य भूभृतः, श्रीनेमिचैत्ये जिनवेश्मसु त्रिषु ।
।। ८५ ।।
॥ ८६ ॥
श्रीवस्तुपालः प्रथमं जिनेश्वरं, पार्श्व च वीरं च मुदा न्यवीविशत् तदन्तिके च निःशेषसुरा - ऽसुरनिषेविताम् । कारयामास यः काव्यकामधेनुं स्वरस्वतीम् येनाऽऽत्मनः स्वपत्न्याश्च, स्वस्य भ्रातुः कनीयसः । तद्भार्यायाश्च शैवेय चैत्येऽकार्यन्त मूर्तयः ॥ ८७ ॥ अम्बिका भवने येन, मूर्त्तिः स्वस्यानुजस्य च । जगन्नेत्रसुधावृष्टिः, कारिता चारिमास्पदम् ॥ ८८ ॥ तदीये शिखरे नेमिं, चण्डपश्रेयसे च यः । मूर्ति रम्यां तदीयां च, मल्लदेवस्य च व्यधात् ॥ ८९ ॥ चण्डप्रसादपुण्यं वर्द्धयितुं योऽवलोकनाशिखरे । स्थापितवान् नेमिजिनं, तन्मूर्ति स्वस्य मूर्ति च
७८ ॥
॥ ७९ ॥
॥ ९० ॥
प्रद्युम्नशिखरे सोमश्रेयसे नेमिनं जिनम् । सोममूर्ति तथा तेजःपालमूर्ति च योऽतनोत् ॥ ९१ ॥ यः शाम्बशिखरे नेमिजिनेन्द्र श्रेयसे पितुः तन्मूर्ति च कारयामास भक्तितः
वस्त्रापथे जगत्यां भवनाम्नः शूलिनो भवनमतुलम् ।
उद्धरति स्म विवेकी, तेजःपालस्तदनुजन्मा
|| 28 ||
॥ ९३ ॥
पुरतः कालमेघस्य, क्षेत्रपालस्य कारितः । अश्विनोर्मण्डपस्तत्र, तेनैव मतिशालिना
॥ ९४ ॥
'प्रीतो वस्त्रापथभुवि पुरा यद् ददौ तापसानां, सङ्घः किञ्चित् तदिदमधुना प्रापितं तैः करत्वम् । ग्रामोद्धारादखिलमपि तन्मोचयामास तेभ्यस्तेजःपालः सुकृतकृतधीर्वस्तुपालानुजन्मा
॥ ९५ ॥
स्ववंश्यमूर्तिभिः श्रीमन्नेमिनाथेन चान्वितः । मुखोद्घाटन कस्तम्भे, वस्तुपालेन निर्ममे ॥ ९६ ॥ अशाराजस्य पितुः, पितामहस्यापि सोमराजस्य । मूर्त्तियुगमत्र मन्त्री, व्यधापयत् तुरग पृष्ठस्थम् ॥ ९७ ॥
१ पीठो व प्रतौ ॥
॥ ९२ ॥