Vastupal Prashasti Sangraha

Author(s): Punyavijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 20

हम् ]
सुकृतकीर्तिकल्लोलिनी। | माधुर्यधुर्यमधुलोभगुणैकशोभनिष्कम्पसम्पदलिनीनलिनीवनश्रीः । रस्ततस्तनुभवोऽनुभवोपभुक्तभाग्यप्रभावविभवो नयभूर्बभूव
॥ १०२॥ श्रीमानुदयाचलोज्वलरुचिमैत्र्यं दधानो जने, शूरः क्रूरतमःसमुच्चयभिदाशूरः कथं वर्ण्यते । इन्योन्यव्यतिषङ्गसङ्गतरुचि व्योमच्छले पल्वले, तेजःकीर्तिमिषेण चक्रमिथुनं संयोजयामास यः॥१०३॥ ला वातायन इव घियां तस्य निःसीमकीर्तिस्तोमः सोमः समजनि जनालोकनीयः कनीयान् । खिव जिनपतिर्मानसे मानसेकाद् , यस्यावश्यं नृपतिषु पतिः सिद्धराजो रराज ॥१०॥
सदा गुरुरुचिर्जीमूतपूतोन्नतिः, सोमः कोऽपि पवित्रचित्रविकसद्देवेशधर्मोन्नतिः । पक्तिकुहरे यः स्वातिवृष्टिब्रजैर्मुक्तैमौक्तिकनिर्मलं शुचि यशो दिक्कामिनीभूषणम्॥१०५॥ सस्याजनि वल्लभा । सीताऽऽभूतनयाऽप्येषा, न कुशीलसन्मतिः ॥१०६॥ राज इति व्यराजयदथ माखण्डमाखण्डलक्रीडासिन्धुरपश्यतोहरयशःस्तोमेन पुत्रस्तयोः । सोमसमुद्भवो निजभवेऽम्भोधौ गिरीशान् गुरून् , सेतूकृत्य तिरोदधे स्वकुलजाहङ्कारमुष्णद्युतः
॥ १०७ ॥ मल्लोकनिर्माणकर्मालकीणो विधिरधिगतः सोऽम्बुजन्माङ्गजन्मा। जितं यो विचिन्त्येति चित्ते, भक्ति धीमानकृत जननीपादयोरादरेण ॥ १०८ ।। केऽर्थिलोके सुरसुरभिरिव भ्राजते यस्य वाणी,
चेतोवृत्तिश्च चिन्तामणिरिव फलदः कल्पशाखीव पाणिः । sसौ कस्य न स्यादमरगिरिसमः सूर-सोमप्रसर्पतेजःपुञ्जामितश्रीर्लसितसितयशोदम्भजम्मारिकुम्भी ?
॥१०९ ॥ । प्रिया मुदमधत्त पिनाकपाणेर्देवी कुमारजननीव कुमारदेवी । कुर सदा रिपुरजीयत पङ्कजश्रीसर्वस्वदानमुदितेन मुखेन यस्याः ॥११० ॥ रैकवरला कल्पद्रुकल्पाङ्गजश्रेणीनन्दनभूमिरद्भुतमतिक्षीरोदचन्द्रद्युतिः। उत्परिभवाधःकारभागीरथी, या मुक्ताफलनिर्मलद्युतिगुणाभिव्यक्तिशुक्तिर्बभौ ॥ १११ ॥
हतिरसाः कंसारिदोर्विक्रमा, गोदावर्य इवोज्ज्वला दुहितरः सप्त प्रसूतास्तयोः । दीयवदनैलेंभे सुधादीधितिर्बद्धस्पर्द्ध इवाखिलार्कखरतोच्छेदाजगन्मोदयन् ॥ ११२॥
अतिव्यतिकरैः सत्याभिधानोऽभवत् , शङ्के शङ्करकोपविभ्रमभरादासीदनङ्गः स्मरः । पमिदं उदयप्रभीयवस्तुपालस्तुतौ सप्तविंशतितमपद्येऽपि दृश्यते ॥२ वृष्टिं मुहुः, कृत्वा मौक्तिकनियो दिकामिनीमण्डनम् उदयप्रभीयवस्तुपालस्तुतौ ॥ ३°वलन्म मुदिते ॥ ४ यः श्रीसोम को० ॥ वयप्रभनाम्ना निर्दिष्टं पाठभेदेन प्राचीनलेखसंग्रह भाग २ गत४३ संख्यगिरिनारसत्कशिलालेख्ने दृश्यते । तथाहि
लावण्याङ्ग इति द्युतिव्यतिकरैः सत्याभिधानोऽभवद् ,
भ्राता यस्य निशानिशान्तविकसञ्चन्द्रप्रकाशाननः। शङ्के शङ्करकोपसम्भ्रमभरादासीदनङ्गः स्मरः,
साक्षादङ्गमयोऽयमित्यपहृतः स्वर्गाङ्गनाभिर्लघु ॥४॥ मु० २