Sindur Prakaran

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 40

ਹੈ। ਜਦ ਚੋਰ ਫੜ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਠੀ, ਚਾਬੁਕ, ਬੈਂਤ ਨਾਲ ਮਾਰ ਖਾਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਬਧ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਰੱਸੀ, ਬੇੜੀ, ਸੰਗਲ, ਹਥਕੜੀ ਨਾਲ ਹੱਥ, ਪੈਰ, ਕਮਰ ਨੂੰ ਦਰਖ਼ਤ ਜਾਂ ਖੰਭੇ ਨਾਲ ਬੰਨਣਾ ਹੀ ਬੰਧਨ ਹੈ। ਨਰਕ ਗਤੀ ਪਸ਼ੂ ਗਤੀ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਗਤੀਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਚੋਰੀ ਹੈ। ਚੋਰੀ ਦਰਿੱਦਰਤਾ ਦਾ ਲੱਛਣ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਰਾਹੀਂ ਕੀਤੇ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵ (ਮੋਕਸ਼ ਆਦਿ) ਅਤੇ ਸ਼ੁਭ ਗਤੀ (ਦੇਵ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ) ਤੇ ਉਮਰ ਉਤਪੰਨ ਹੋਣ ਵਿਚ ਚੋਰੀ ਕਰਮ ਰੁਕਾਵਟ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਚੋਰੀ ਹੀ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਅਜਾਈਂ ਮੌਤ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਕੇ ਸਮਝਦਾਰ ਮਨੁੱਖ ਬਿਨਾਂ ਦਿੱਤੀ ਵਸਤੂ ਗ੍ਰਹਿਣ ਨਾ ਕਰੇ।
(36)
ਨਿਸ਼ਚੈ ਹੀ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦਾ ਭਲਾ ਚਾਹੁਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਨਾਲ ਦੂਸਰੇ ਦਾ ਮਨ ਦੁੱਖੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਾਪਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦਾ ਬਾਗ ਚੋਰੀ ਹੈ। ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਧਨ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਜਾਗਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਬੱਦਲ ਧਰਤੀ ਉਪਰ ਛਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਮੰਡਪ ਤੇ ਵੈਲਾਂ ਚਾਰੋਂ ਤਰਫੋਂ ਮੰਡਪ ਨੂੰ ਢਕ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਨਾਲ ਚੋਰ ਹਿੰਸਾ ਆਦਿ ਪਾਪ ਕਰਮਾਂ ਨਾਲ ਢਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਚੋਰੀ ਭੈੜੀ ਗਤੀ ਦੀ ਰਾਹ ਹੈ। ਚੰਗੀ ਤੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਲੱਗੇ ਪੱਥਰ ਤੇ ਤਖ਼ਤੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਅੱਗ ਵਰਸਾਉਣ ਵਾਲੀ ਤੋਪ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ। ਸਵਰਗ ਤੇ ਮੋਕਸ਼ ਆਦਿ ਮਾਰਗ ਨੂੰ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਰਾਹ ਦੀ ਰੁਕਾਵਟ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਜਾਣ ਕੇ ਚੋਰੀ ਆਦਿ ਵਿਅਸਨ (ਭੈੜੀ ਆਦਤ) ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।