Sindur Prakaran

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 61

ਦੇ ਵੱਜਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ, ਜੋ ਤਪ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਰੂਪੀ ਚੰਗਿਆੜੀ ਜੋ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰੀ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਝਾਉਣ ਵਿਚ ਪਾਣੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ। ਜੋ ਤਪ ਇੰਦਰੀਆਂ ਕਾਰਨ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ, ਜੋ ਸੱਪ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਹੈ, ਉਸ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮਹਾਂਮੰਤਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ। ਜੋ ਤਪ ਕਸ਼ਟਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਹਨੇਰੇ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ।
ਜੋ ਤਪ ਲੱਛਮੀ ਰੂਪੀ ਵੇਲ ਦੀ ਜੜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ। ਇਸ
ਲਈ ਆਗਮ ਵਿਚ ਆਖੇ ਤਪ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
(82)
ਉਹ ਤਪ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਆਖੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਤਪ ਨਾਲ ਕਸ਼ਟਾਂ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਖ਼ਾਤਮਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤਪ ਕਾਰਨ ਦੇਵਤਾ ਸੇਵਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਾਮ ਦੇਵ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੇਵਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ ਤਪਸਵੀ ਦਾ ਕਾਮ ਵਾਸ਼ਨਾ ਗੁਣ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੰਦਰੀਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਖ਼ਾਤਮੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਲਿਆਣ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਤਪ ਅੱਠ ਕਰਮਾਂ (ਗਿਆਨਾਵਰਨੀਆ, ਦਰਸ਼ਨਾਵਰਨੀਆ, ਮੋਹਣੀਆ, ਬੇਦਨੀਆ, ਆਯੂ, ਨਾਮ, ਗੋਤਰ, ਅੰਤਰਾਇ) ਦੇ ਸਮੂਹ ਦਾ ਖ਼ਾਤਮਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਸਵਰਗ ਜਾਂ ਮੋਕਸ਼ ਰੂਪੀ ਲੱਛਮੀ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
(83)
ਜਿਵੇਂ ਹਰੇ ਭਰੇ ਜੰਗਲ ਨੂੰ ਜਲਾਉਣ ਵਿਚ ਜੰਗਲ ਦੀ ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਲਕ ਨਹੀਂ। ਅੱਗ ਨੂੰ ਬੁਝਾਉਣ ਲਈ ਬੱਦਲਾਂ ਦੀ ਵਰਖਾ ਦਾ ਮਹੱਤਵ ਹੈ, ਬੱਦਲਾਂ ਦਾ ਖ਼ਾਤਮਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਹਵਾ ਸਮਰੱਥ ਹੈ, ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਦਾ ਖ਼ਾਤਮਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਤਪ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸਮਰੱਥ ਨਹੀਂ।
(84)