________________
પરથી વાદ, વાદ પરથી વિવાદ અને વિવાદ પરથી મામલો વિખવાદ પર પહોંચી જવા પામ્યો.
શેઠ અને સખીદા : આ બંને પરિવારના ઘરઆંગણે દીકરાના લગ્નનો અવસર એકીસાથે જ નક્કી થવા પામ્યો. એથી સમગ્ર વઢવાણનું વાતાવરણ જાણે લગ્નનાં ગીતગાનથી ગુંજી ઊઠ્યું. કેમ કે બંને પરિવારોનો કુટુંબ-કબીલો વડલાની જેમ વઢવાણમાં વિસ્તરેલો હતો. એથી જાણે ઘરેઘરમાં લગ્નમંડપ નંખાયા જેવો માહોલ જામવા માંડ્યો. એકાદ બે દિવસ સુધી તો આ માહોલ વધુ ને વધુ જમાવટ સાધતો જ રહ્યો, પણ
જ્યાં ત્રીજા દિવસની રાતે ફુલેકા રૂપે વરઘોડો નીકળ્યો અને એક સાંકડી શેરીમાં શેઠ અને સખીદાન વરઘોડા સામસામા ભેગા થઈ ગયા, ત્યાં જ આગળ વધવાના પ્રશ્ન બંને વચ્ચે ચકમક ઝરવાની શરુ થતાં જામી રહેલા રંગમાં એવો ભારે ભંગ પડ્યો કે, એ રંગને પાછો અભંગ બનાવવા ડાહ્યા ડાહ્યા માણસોની મહેનત પણ જ્યારે એળે ગઈ, ત્યારે આ મામલાને રાજા સમક્ષ લઈ જવા બંને પરિવારોને મજબૂર બનવું પડ્યું.
બંને પરિવારો હોડદોડ અને હુંસાતુંસીમાં હોમાયા હોવાથી બંને એ જ એક મુદ્દા પર અડી ગયા હતા કે પૈસા-પ્રતિષ્ઠા-પરિવાર-પુણ્યાઈની દૃષ્ટિએ અમે પણ કંઈ કમ નથી કે, અમારો વરઘોડો પારોઠનાં પગલાં ભરે! બીજાના વરઘોડાને આગળ વધવા માટે પોતાના વરઘોડાને પાછો વાળવા માટે જ્યારે એક પણ પરિવારે તૈયારી ન જ દર્શાવી, ત્યારે બંને પરિવારો વતી થોડા ડાહ્યા માણસો રાજવી બાલસિંહજીની પાસે પહોંચી ગયા અને પોતપોતાની વાત બાંયો ચડાવીને બંનેએ એ રીતે રજૂ કરી કે, રાજવી પણ આ પ્રશ્નનો સુખદ ઉકેલ કઈ રીતે લાવવો એની મૂંઝવણ અનુભવી રહ્યા.
શેઠના પરિવારની રજૂઆત એવી હતી કે, સખીદાના પરિવાર કરતાં અમારો પરિવાર કોઈ રીતે ઊતરતો નથી કે, એમના વરઘોડાને આગળ વધવાનો રસ્તો ખુલ્લો કરી આપવા માટે અમારે પાછા હઠવું પડે!
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૪
૯૧
