Book Title: Sadhna Path Author(s): Yashovijaysuri Publisher: Vardhaman Sevanidhi TrustPage 28
________________ પ્રશમરસની અનુભૂતિ ફરીથી વીંછળી, ધોઈ. એનો મતલબ તું સમજ્યો ? લાકડાના કબાટમાં તિરાડ વાટે પણ જે ધૂળ ગઈ હોય એને તેણે સાફ કરી. મન પર આ રીતે વિભાવોની ધૂળ લાગ્યા જ કરે છે. એથી એ ધૂળને સતત સ્વાધ્યાય, પ્રભુસ્મરણ આદિ વડે કાઢી નાખવી જોઈએ. મનનું પાત્ર થઈ જાય સ્વચ્છ ! આત્મસ્વરૂપનું સ્મરણ વિભાવોની સ્મૃતિનો છેદ ઉડાડે છે. એટલે એ પણ એક માર્ગ થયો કે સતત સ્વરૂપની ઝાંખી થયા કરે એવા ‘સમાધિશતક’ જેવા ગ્રંથોને રટતા રહેવું. ‘સમાધિશતક’ની પહેલી કડીમાં ગ્રંથકાર લખે છે : ‘કેવળ આતમબોધ કો, કરશું સરસ પ્રબન્ધ.' રચનાનો ઉદ્દેશ છે માત્ર આત્મબોધ. સ્વને જાણો. સ્વમાં ડૂબો. અને એની સામે પરને છોડો... એકસો પાંચ કડીઓ. પણ કહેવાનું આટલું જ. સ્વમાં ડૂબીને ભીતરની મસ્તી જેમણે માણી છે એ મહોપાધ્યાય શ્રી યશોવિજય મહારાજ બીજું કહે પણ શું ? ‘સકલ વિભાવ ઉપાધિ થકી મન ઓસર્યો હો લાલ...' અહીં સકલ પદ પણ બહુ મજાના આયામમાં મુકાયું છે. સામાન્ય રીતે, અમુક વિભાવોથી મન ગ્લાનિ પામે છે. બધા જ વિભાવોથી ક્યારેક જ એ દૂર હટે છે. એકના એક ઘરમાં રહીને કંટાળેલો માણસ ફરવા જાય છે. ઘ૨ જૂનું હોય તો એને નવું બનાવે છે અથવા નવા વિસ્તારમાં નવો બંગલો ખરીદે છે. સાધનાપથ ૧૭Page Navigation
1 ... 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146
