Rajnagar Sadhu Sammelan Vikram Samvat 1990 Year 1934

Author(s): Dhirajlal Tokarshi Shah
Publisher: Dhirajlal Tokarsi Shah

Page 346

પશ્ચાદ્ અવલોકન
“આ સિવાય સાધુસંસ્થાન આચાર શુદ્ધિ માટે જે કરવાનું હતું, તેમાનું પણ કંઈ થયું નથી. અગિયારમાં બે ત્રણ પ્રશ્નો એવા છે કે, જેનો સંબંધ સાધુ સંસ્થા સાથે રહે છે, પરંતુ એ પ્રશ્નોને એવી રીતે સંકેલ્યા છે કે જેનો કંઇ જ અર્થ નથી રહેતો.
“સંધસત્તાના સંબંધમાં પણ ખાસ કંઈ પ્રકાશ મળે નથી. દેવદ્રવ્યના પ્રશ્ન પર વાટાઘાટ ધણી થઈ અને જે કે સહુ કઈ એ કબૂલ કરતા હતા કે સુપન-ઘેડિયા-પારણું વગેરે એ કંઈ શાસ્ત્રીય વસ્તુ નથી ને તેમ એ કાંઈ જુની પ્રણાલી પણ નથી. હમણાં તે પ૦-૭૫ વર્ષથી પ્રચલિત થયેલ સિાજ છે. વળી એ પણ સાચું છે કે સુપન અને ઘડિયા-પારણાની ઉપજ કોઈ સ્થળે જ્ઞાનખાતામાં લઈ જવાય છે, તે કઈ સ્થળે સાધારણ ખાતામાં લઈ જવાય છે. ખૂદ દેવદ્રવ્યમાં લઈ જવાની હિમ્મત કરનારા પણ જ્ઞાનખાતામાં લઈ ગયા છે! આ બધું દીવા જેવું સ્પષ્ટ હોવા છતાં સુપન અને ઘડિયા-પારણાની ઉપજ સાધારણ ખાતામાં જ લઈ જવી; એ ઠરાવ કરવાની હિંમત કરી શક્યા નથી. જો કે એવો ખુલાસો થયો સંભળાય છે કે જે જે ગામમાં જે જે ખાતામાં લઈ જતા હોય, તે તે ખાતામાં ભલે લઈ જાય. અસ્તુ.
“મારી દષ્ટિએ અગત્યના બે ઠરાવ થયા ગણાય. એક દીક્ષાનો અને બીજે જૈનધર્મ ઉપર થતા આક્ષેપને પ્રતિકાર કરવા માટે પાંચની કમિટી મુકરર કરી તેને
“દીક્ષાના સંબંધમાં જો કે આથી પણ વધારે કડક નિયમ કરવાની જરૂર હતી, અને તેમ કર્યું હતું તે સજસત્તા વચ્ચે આવતી બંધ થાત, તેમ છતાં દીક્ષાના સંબંધમાં ચોકસાઈ