________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
પાસે અવાજ સાંભળાયા. : “જુએ, જીરું, શું કહે છે પેલે ? હવે એ તમને પ્રહાર કરે છે! માંભળે, એ કહે છે કે ધનવાને) ધન આપે છે, પણ સાહિત્ય સમેત્રને એમનાથી નથી થતાં, સાહિત્ય સંમેલના તે સાહિત્યકારાથી ભરાય છે, ધનવાન થાડા સાહિયમાર થઈ શકવાના છે?...' જોયું એનુ' અસલી રૂપ? તમે એના કરતાં મોટા સાહિત્યકાર થઈ શકે! એમ છે. તમારે થવું છે?... હુ કહુ એમ રા તા થવાય...''
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પ્રકાશચંદ્ર દિગ્મૂઢ થઈ ગયા. પળ એ પળ પછી એમણે કાન પાસે સાંભળેલા ઉમાકાંતના શબ્દો પુનઃ સ`ભળાષા અને એ ઉમાકાંત ઉપર મનમાં ને મનમાં ગુસ્સે થઈ ગયા. એમને મુઠ્ઠી વાળેલો હાથ ટેબલ ઉપર પછડાય ત્યારે શમિયાણામાં બેઠેલા તળીએ પાડી રહ્યા હતા અને પ્રા. ઉમાકાંત માઈક પાસેથી પેાતાની બેઠક તરફ સસ્મિત વને આવી રહ્યા હતા, મંત્રી માઇક પાસે જાય એ પહેલાં પ્રકાશસ પેલા માનવ-આકારને માઇક પાસે પ્રે. ઉમાકાંતની જેમ વર્તન કરતે અને ભાષણ માપતા હાય તેમ ડેટ હલાવતા જોયે...
પ્રકાશચંદ્રની ડાબી બાજુએ બેઠેલા સમિતિના મંત્રીએ એમને કહ્યું : “શેઠે ! પ્રે, ઉમાક્રતિ આપની અને સ્વાગત સમિતિની ભારે પ્રશંસા કરીને અમારો ઉત્સાહ વધારી દીધો.” પ્રકાશચંદ્ર તે એ કાંઈ બન્યુ ન હતું, અને તેા પેલા આકારના અવાજે કાંઈક જુદું જ કર્યુ હતુ. તેથી આછી મૂંઝવણ સાથે એમણે જવાબ આપ્યા હૈ... ! બ્રા, હા... એમણે ત્યારે પ્રશંસા કરી.”
X
પ્રકાશચંદ્ર વાકય પૂરુ કરે તેવામાં એમની જમણી બાજુ ગ્મ:વેલી ખુરશી ઉપર ઉમાકાંતે પેાતાની બેઠક લઈ પ્રકાશચંદ્ર સાથે કાંઈક વાતચીત શરૂ કરી......
X
X
X
For Private and Personal Use Only
X
સાહિત્ય પરિષદ પૂરી થયાને ઘેાડા દિવસો વીતી ગયા ડેા છતાં પરિષદની સ્વાગત સમિતિનુ મળેલું અધ્યક્ષપદ, પરિષદના મચ ઉપર મળેલ આગવું સ્થાન અને પરિષદના પ્રમુખ ઉમાકાંત જેવા દેશના નામાંકિત સાહિત્યકારે એની સાથે કરેલા-એકલા એની સાથે કરેલા--વાર્તાલાપથી પ્રકાશચક્રને ચડેલા નશા મનમાંથી ઊતર્યો ન હતા. એમને એ બધા પ્રસ`ગા મળ્યા હતા, એમને ત્યાં મળેલ સ્થાન તેમ માન ગમ્યાં હતાં. એમને પેાતાના ભાષણું પછી સાહિત્યકાર-સક્રિયવિકાએ કરેલ તાળીઓના ગગડાઢ ગમ્યા હતા અને એમને એ પ્રસ ંગને ચડેલા નશા હજુ ઊતર્યાં ન હતા.......-ચાર દિવસે વધુ વીત્યા તે એમના મનમાં સાહિત્યસર્જનની એષણાના અંકુર ફૂટથા, ઉમાકાંત જેવા કવિ-લેખક તે સાહિત્યકાર થવાની ઈચ્છાવેલ ભેગનવેલ થઈ એના મનમાં વિકસવા માંડી, વિસ્તરવા મ`ડી, મૂળિયાં ઊંડા ઊતરવા માંડયાં, જેમ જેમ દિવસે વીતવા મડચા તેમ તેમ આ વેલ વધુને વધુ ઘટ્ટ માકાર લેતી સહેવાં મ'ડી, એને એકાંતમાં રહી વિચારા કરવા, વિચારાને કાગળમાં ટપકાવવા, કાવ્યો વાંચવા. વાર્તાનાં પુરતા ખરીદવાની ઇચ્છા થવા લાગી, એમણે એકાદ બે વખત ઉમાકાંત સાથે વાત કરવા ફોન પશુ બેષો હતા, પરંતુ ઉમાકાંત બહારગામ ગયા હોવાથી વાતચીત ન થઈ શકી. એક દિવસ સહજે પોતાની ઐફિસમાં એ એકલા બેઠા હતા ત્યારે ઉમતિ સાથે વાત કરવા ફાત જોડવા ડાયલ ઘુમાવતા હતા ત્યારે એને પોતાના કાન પાસે ઊંડે ઊંડેથી ખેાલાતા અવાજ સાંભળવા મળ્યે : “ઉમાકાંતને ફેન કરવાની જરૂર નથી. તમારે સાહિત્યસર્જક થવું છે ને? હું બનાવીશ.' એમણે અવાજની દિશા તરફ નજર કહી તેા પેલે; આકાર દેખાયા. એમનાથી પુછાઈ ગયું : “તમે? તમે કેશુ છે? મને કેવી રીતે મંદદરો ’’
૧૦
ડિસેમ્બર/૧૯૯૧
પથિ દીપાસવાં-પૂર્તિ
