________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
* પર રામભાની પાર્ટીમાં પગ મૂકવાની એનામાં હિમત હતી છતાં ગમે તે ભોગે માણેકને મેળવવાની એને તાલાવેલી લાગી. એના હજારિયાઓને ભેગા કરીને એ અનેક દાવપેચ અજમાવવા લાયે ને વધુમાં વડને અનેક લાલચે પણ આપવા મંડ્યો.
પણ મૂળુભાન મનઃકામના પૂરી થાય એવાં ચિહ્ન બહુ ઓછી હતી છતાં લાગ જોઈને ગડી મારવા એ થનગની રહ્યો હતો.
ભાદર નદીમાં પાણી ભરવા આવતી માણેકની કુરતી જુવાનીમાં ઝબૂકતી વીજળી જેવી કાયા જોઈને મૂળુભા વાસનાની આગમાં ભડથું થઈ રહ્યો હતો.
મૂળુભાને માની પાસવાન ગમે રામભાની પાટીમાં રહેતા હતા. માઢ મેડીએ એની ખાનગી પણ વધુ બેઠ–ઊઠ હતી. કયારેક નાચ-ગુજરાને મિજલસમાં પણ ભાગ લે. માણેકને પોતાની કરવા મળળાએ એ ગમાને સાથે,
પણ ઝેરના કટકા જેવી માણેકને મેળવવી એ લોઢાના ચણા ચાવવા જેવું હતું એ ગેમે સારી રીતે જાણતા હતા ને એ પણ જાણતા હતા કે જે એ વાતની ખબર રામભાને પડશે તે મતથી બચી શકાશે નહિ.
ને માણેકનાં રૂપ પાછળ ઘેલે થયેલ મૂળુભા પણ કોઈ વાતે માને એમ ક્યાં હતો? ગેમાના તે સરપે છછુંદર ગળ્યા જેવા હાલ થયા.
મૂળુભાના કાવાદાવાની ગંધ આવતાં વડની બંધ વેરણ થઈ ગઈ. જતી જિદગીએ વખ ઘોળવાના દા'ડે આવે એવાં એધાણ વરતાવા લાગ્યાં. એક બાજુ જુવાન દીકરીની જાળવણું તે બીજી તરફ સીમનું કામ ને વીફરેલો દરબાર ! શું ન કરે? એને ખજપે વધી ગયે. એણે દીકરીને બેલાવી ?
બેટા માણેક' ભૂંડું થયું છે !” “ બાપા ! એવાં બધાં વેણ? શું થયું છે?” ઘરને બરો ઝાલીને ઊભેલી ભાણેકે બાપ સામે દૃષ્ટિ માંડી.
મારું એક વેણ રાખીશ, બેટા” “ બે ને, બાપા! કે દી ના પાડી છે ?” “ તે હવે તું પરણી જા તો સારું.” , " દીકરીને રોટલે ભારે પડે છે, બાપા ?”
એવું નથી, દીકરી !..ને આપણે તેના નસીબનું ખાતાં હશું કોને ખબર? પણ...પણ...!” " પણ કેમ અટકી ગયા, બા પા?” “ અરેરેરે !” ને એણે ઊંચે જઈ નિસાસે નાખે. કેડિયાને છેડે આંખનાં આંસુ લૂછય. ઘડીભર માણેક બાપ સામે જોઈ રહી. થોડી વાર પછી એચડે ઉમેર્યું :
દીકરી માણેક ! મને તારા પર પૂરો ભરોસો છે કે તું પવિતર જ છે, પણ પુરુષ ક્યાં પવિતર છે? એની આંખમાં નર્યો ઝેર ઝાલક નાખી રહ્યાં છે. એ શિકારીએ ફાંસલા લઈને ઊભા જ છે!”
* બાપા ! એ માટે બેફિકર રે'જે, જેની અખ આ માણેક ઉપર ઠરશે તે આંખ સલામત નહિ રહે.”
દીકરી ! ઈ તે મને ધરત છે, પણ એક વાત આજે મારે કાને આવતાં હું મૂંઝાઉં છું કે વખતેક...!”
* કઈ વાત, બાપા
સામી પાટીને મૂળુભા તારી પાછળ કાવતરાં કરે છે, દીકરી...”
ડિસેમ્બર/૧૯૯૧ પથિક-પેસવા-પૂર્તિ
For Private and Personal Use Only
