________________
२०
(७०६) थोकडिं-थोडीशी, लहानशी. संस्कृत 'स्तोक' पासून हा शब्द झाला व मग वर्णव्यत्यासाने थोडकी होऊन थोडी अशा रूपाने हाच शब्द आजच्या मराठीत वावरत आहे.
(७०९) उरैल-बाकी राहील. पंचतत्वें पंचतत्वांत मिसळल्यावर में शिल्लक उरेल.
(७११) शून्यगर्भु-ज्याच्या आंत कांहीं नाहीं असा.
(७१२) तुसे-तुज ऐसे, तुजसे.
(७१४) मन पवन-वान्यासारखें चंचल असणारें मन. तुकारामानेही हा शब्द 'जेथ पांगुळले मन पवन' येथे असाचा असाच वापरला आहे.
शूनी-शून्यी. उच्चारदोषामुळे लेखनदोष. 'न्य' चा उच्चार 'न' सारखा बहुधा ऐकू येतो. आथि-'अस्ति' चे रूप आहे. हे प्रश्नार्थक वाक्य समजले पाहिजे.
(७१६) फुडें-स्फुटपणानें, स्पष्टपणानें.
(७१७) राणीवीं-रहाणीवीं, अस्तित्वांत. रहाणे या पासून रहाणीव होऊन राणीव शब्द होतो.
(७२१) निराळंभ-निराधार, निरालंबन शृति-श्रुति.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
