________________
३२
(९२८) विविधु-विधिरहित. ज्ञानी पुरुष विधिनिषेधरहित असतो हा संबंध. समंधु-संबंध.
(९२९) रोगिया-रोगी, रोगयुक्त.
(९३२) खाए हा खाणे या धातूचा प्रयोग सेवन करणे या अर्थी आहे. निंदा, पैशून्य खाणे ह्मणजे निंदा व चहाडी ऐकणे. अजूनहि शिव्या खाणे या प्रयोगांत खाणे या धातूचा उपयोग आहे. वस्तु करुनु ब्रह्म असूनहि, ब्रह्मप्राप्ति करूनहि.
(९३३) पुश्चळीकें-पुंश्चली ह्मणजे शिनळ, जारिणी स्त्री. तिच्या त-हेनें झणजे एक सोडून दुसऱ्याचे सेवन करण्याच्या पद्धतीनें. चांगदेवाच्या अभंगांतही हा शब्द सांपडतो. 'पतिव्रते पुंश्चली सांगात झाला, दोहीतें भेटला एक देखा'. चां. अ. सं. १९.
(९३४) येकुरु--येकुगुरु या ऐवजी लेखकप्रमादानें 'गु' गळून राहिलेले रूप.
(९३५) सांडोवे-त्याग. सांडणे या धातू पासून झालेले नाम.
चिखिमिखि-चोखांदळपणा. ओरडा आरड. 'चीखना' या हिन्दी धातूपासून हे रूप झाले असावें सें वाटतें. उपाओ-उपाय. य चा झाला व व मग झालें हे रूप.
(९४४) त्रिशुद्धी--पूर्णपणानें, शुद्ध मनाने. या शब्दाची व्युत्पत्ति दोन प्रकाराने
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
