________________
ઃ કલ્યાણ : ડીસેમ્બર ૧૯૫૬ : ૬૯૩: છે. એ એક પક્ષની દુરાગ્રહિતા જ જીવના અવસ્થા સજાય છે કે જે વડે પછી તે પ્રત્યેક મોક્ષમાં અંતરાયરૂપ નિવડે છે. તેને ટાળવા વ્યવહારમાં સત્યનું સાંગોપાંગ પાલન કરી શકે માટે સ્વાવાદ પરિણતિની જરૂર પડે છે અને છે. સત્યના એ સાંગોપાંગ પાલનને જ આપણે એ પરિણતિનું ઘડતર જીવનના પ્રત્યેક વ્યવહારમાં અહિંસા શબ્દથી સંબોધી શકીએ. અહિંસાની શુદ્ધિની અપેક્ષા રાખે છે. સર્વત્ર ઉચિત પ્રવૃ
પાછળ આટલે વિશાલ ભાવ રહેલું છે, એ ત્તિનું બીજું નામ All life is yoga એમ
સમજાવવા માટે જ તેને દ્રવ્ય-ભાવરૂપે, હેતુ
સ્વરૂપ, અનુબંધરૂપે, ઉત્સર્ગ–અપવાદરૂપે, એમ કહી શકાય. એ ઉચિત પ્રવૃત્તિ તો જ થઈ
બીજી પણ અનેક રીતે વર્ણવવામાં આવેલી શકે કે સ્યાદ્વાદ પરિણતિ ઘડાયેલી હાય હોય છે. એ સમજવું ઘણું જ રસ-મય છે, અથવા સ્વાવાદ પરિણતિને ઘડવા માટે ઉચિત સમક્ષઓને અત્યન્ત ઉપયોગી છે અને એની પ્રવૃત્તિ સાધનરૂપ પણ બની શકે; એમ પરસ્પર ઉપયોગિતા લક્ષ્યમાં આવ્યા પછી જ શ્રી જિનાકાર્ય-કારણરૂપ બનીને જીવની એક એવી ગમેની ગંભીરતા ખ્યાલમાં આવે છે.
કધ, માન માયા, લેભ એ ચાર કષાને જીતનાર સર્વજ્ઞ પરમાત્માને વંદન હે. !
ટિનેપાલથી સ્વચ્છ કરી કપડા પહેરવાવાળાઓએ પિતાના અંદર રહેલા વિષય કષાયને તપ સંયમ રૂપી દિનેપાલથી સ્વચ્છ કરવા આવશ્યક છે.
વંદન છે એ પંચ મહાવ્રતધારી મુનિરાજોને. દયા, સંયમ, તપ, શીલ એ મનુષ્યનાં પ્રથમ આભૂષણ છે. નવકાર મહામંત્ર એ વિનાશક છે અને શાશ્વત સુખ આપનાર છે. હેળી જેવા મિથ્યાત્વી તહેવાર ઉજવી જિન આજ્ઞાને ભંગ કરે નહિ. પ્રેમ કરે ઉત્તમ છે પણ તે અહિંસા, સંયમ તથા શીલ અને તપ, ત્યાગ સાથે. રખો પ્રભુ કા ખ્યાલ મનમેં એ પ્રભુ કા ખ્યાલ. ણાયજને ઉધે અથ જયણ પાળવી જોઈએ અને તે ઉપગપૂર્વક મૂર્તિ પૂજામાં નથી માનતે, કહેવાવાળા પણ આડકતરી રીતે મૂર્તિપૂજાને માને છે.
રવિવારને મોજશોખમાં ઉજવવા કરતાં ગરીબના દુઃખ જાણવા તથા આપણા આત્માનું કલ્યાણ થાય તેવી રીતે ઉજવીએ તે?
તિલાંજલી તે ભોગ-વિલાસને આપવી કે જેઓ ક્ષણિક સુખ આપનાર છે તેમને આપવી જોઈએ.
પ્રમાદને વશ થઈ ધર્મક્રિયા નથી કરતા એથી આપણને મળેલે ઉત્તમ મનુષ્ય ભવ બગાડી રહ્યા છીએ.
ભુવનેપકારી શ્રી જિનેશ્વરભગવંત નિષ્કારણ કરૂણાનિધાન છે. નેત્રની સફળતા નાટક-ચેટક જોવામાં નહિ, પણ દેવ-ગુરુનાં દર્શન–વંદનમાં છે.
– જિજ્ઞા સુ.”
