________________
: ૭૦૬ : : સર્જન અને સમાલોચના :
ધવરઘુવડ્વોત્તદીÉિ, TriggÉ રિફં, પણ આવું જ સુધારક () શાહી પ્રત્યાઘાતી લખાણ સુવિક્ટવાયરામામરિવર / લખેલ છે. તા. ૧૧-૯-૧૯૩૧ના લખેલ તે નિબંધના
આ ગાથાની ત્રીકામાં પૂ. પાદ નવાગી વૃત્તિકાર પેજ ૧૯ના ચોથા પેરેગ્રાફમાં તેઓ લખે છે; “આર્ય આચાર્ય મહારાજ શ્રી અભયદેવસૂરિજી મહારાજ સ્પ- રક્ષિતે કુમારાવસ્થામાં માતા-પિતાની આજ્ઞા સિવાય છતા કરે છે: “ ત મિ - મૃમિ - દીક્ષા લીધી. તે બાબતમાં પ્રભાવક ચરિત્રકારે કાંઈ
પણ ટીકા કરી નથી, પણ અન્ય ગ્રન્થકાર આ ...q=ા નિવા ...” આ ઉલ્લેખ પણ જિન
સંબંધમાં લખે છે કે-“આર્ય રક્ષિતની દીક્ષા મહાપૂજામાં જલઆદિનું વિધાન દર્શાવે છે. અને ગ્રંથને સમગ્ર સંદર્ભ તથા પૂજાપચાશકનું આખું પ્રકરણ જ
વીરના શાસનમાં પહેલી શિષ્યનિટા (ચોરી) છે.”
આજકાલ જેઓ કહે છે કે, ૧૬ વર્ષથી નીચેની નિત્ય કર્તવ્યને નિર્દેશ કરે છે. તે રીતે પૂ. પાદ કલિકાલસર્વજ્ઞ આ. ભ. શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહા
વયવાલાને દીક્ષામાં આજ્ઞાની જરૂર છે. ઉપરનાને નહિ!
તેઓ વિચારે કે ૨૨ વર્ષની અવસ્થામાં વગર રજાએ રાજશ્રી યોગશાસ્ત્રના ત્રીજા પ્રકારમાં સ્પષ્ટ ફરમાવે છે;
થયેલી આર્ય રક્ષિતની દીક્ષાને શિષ્યચોરી કેમ કહી નિઃ qciાનિસ્તોત્ર-ટૅમચર્ચ રમના હશે ?' પ્રભાવચરિત્ર, પ્ર.આત્માનંદ જૈન સભા) ખરી પ્રારા થાશવિત થતા રેવડું વ્રત શરા રીતે પૂ. શ્રી આર્ય રક્ષિતજીની દીક્ષા ૧૬ વર્ષની વયે
આ લોકની સોપજ્ઞટીકામાં તેઓશ્રીએ સ્પષ્ટ થયેલી છે, છતાં પૂ. પં. શ્રી કલ્યાણુવિજયજી મહારાજશબ્દોમાં ઉલ્લેખ કર્યો છે કે-બત્ર ૬ સ્નાનવિવર શ્રી બાલદીક્ષા સમ્મત નથી. માટે આ કટાક્ષ થwવશિeત્રામજનારુંવાર... કમૃતનાં સ્વત: કરે છે ! વિદ્વાન નારાઃ' અર્થાત્ “અહિ પુષ્પાદિથી સ્નાન, આ ઉપરથી પૂ. પં. શ્રી કલ્યાણુવિજયજી મહાવિલેપન, વિશિષ્ટ વસ્ત્રાભરણુ આદિ સ્વાભાવિક પૂજા- રાજના બાલદિક્ષા વિષેના વિચારો તથા અન્યાન્ય વિધિનાં કર્તવ્યોને સમાવેશ થઈ જાય છે. માટે એ શાસ્ત્રીય વ્યવહારો વિષેના વિચારો, કેટ-કેટલા પ્રત્યાવિધિ સમજી લેવી.” તે રીતે પૂ. આ. ભ. શ્રી દેવેન્દ્ર
ઘાતી તેમ જ મનસ્વી છે, એ જૈન સમાજના શ્રધ્ધાસૂરિજી મહારાજ કૃત “ચૈત્યવંદન ભાષ્યની વૃત્તિ સંધા
શીલ વર્ગના ધ્યાનમાં લાવવા માટે જ આજથી ૧૫ ચારભાષ્યમાં નિત્ય પૂજા માટે અનેક ગ્રંથોના ઉલ્લેખો વર્ષ પહેલાના તેમના એક લખાણને ઉતારો અક્ષરશ: પૂર્વક અષ્ટપ્રકારી પૂજાનું સ્પષ્ટ વિધાન ફરમાવ્યું છે. અહિં મૂક્યો છે. દેવદ્રવ્ય વિષે પણ તેઓના વિચારો તે રીતે ધર્મસંગ્રહ, શ્રાદ્ધવિધિ, શ્રાદ્ધદિનકૃત્ય, આદિ કેવલ મનસ્વી અને તરંગી છે. તેઓને ઈતિહાસ અનેકાનેક પ્રામાણિક શાસ્ત્રગ્રંથના ઉલ્લેખ નિયપૂજાનું શિલ્પ. તિષ ઈત્યાદિ વિષયોનું વિશિષ્ટ જ્ઞાન હશે, તથા નિત્ય અષ્ટપ્રકારી આદિ પૂજાનું સ્પષ્ટતાપૂર્વક
એ કદાચ માની શકાય. પણ તેના વિચારોમાં વિધાન કરે છે.
અપ્તરંગી તથા મનસ્વિતા હોવાથી વિકૃતિને પ્રવેશ આમ હોવા છતાં પ્રસ્તુત પ્રકાશનમાં પૂ. પંન્યા- થયો છે, એમ નમ્રભાવે જણાવવાની હું જરૂર જોઉં સજી મહારાજે જે વિધાનો કર્યા છે, અને જે રીતે છું. તદુપરાંત: પૂજ્ય પુરુષો વિષે તેઓને બહુ માનઆવાં પ્રકાશનના પ્રચારમાં ખૂબ રસ દાખવ્યો છે, ભાવ પણ જોઈએ તે નથી. તેઓના એકે એક તે સ્પષ્ટ કરે છે કે તેઓ વર્તમાનયુગની ખાસીયત. ગ્રંથમાં પૂર્વાચાર્યોને કેવલ નામથી જ અને તે પણ રૂપ શાસ્ત્રીય પરંપરાની નિરપેક્ષવૃત્તિમાં જ પિતાનું ઋલક શબ્દથી સંબોધે છે. જેમ કે, પ્રભાવશ્વરિત્રના મહત્ત્વ માનનારા છે. પૂ. મહારાજશ્રીની પ્રકૃતિ પ્રથમ પ્રબંધપાચનામાં તેઓએ ઠામ-ઠામ હરિભક, પ્રભાથી જ આવી જાતની છે, આજથી લગભગ ૨૫ વર્ષ ચંદ્ર, આર્ય રક્ષિત, સિદ્ધસેન, ઇત્યાદિ શબ્દોમાં આ પહેલાં તેઓએ પ્રભાવક ચરિત્ર ગ્રંથની પ્રસ્તાવનારૂપે બધા સમર્થ શાસનપ્રભાવક આચાર્યદેવોને સંબોધ્યા પ્રબંને પલાયન' નામના નિબંધમાં બાલદીક્ષા વિષે છે, જે યોગ્ય ઔચિત્યને અભાવ સૂચવે છે.'
