Jivan Vaibhav

Author(s): Vachaspativijay
Publisher: Nandan Nandan Sahitya Prakashan Samiti

Page 15

દિકરી. પૂ.શ્રી આવી ગયા પાલિતાણામાં. હવેલીએ બધાય સાથે જ ઊતર્યા.
ભાઈચંદભાઈ કામળીઆઓના ગામોમાં ફરે અને પળેપળના સમાચારો એ કામળીઆઓને પહોંચાડે. પૂ.શ્રીએ સમાચારો મેળવવા માટે ગોઠવણ કરી લીધી. પૂ.શ્રી હવેલીએ રહે, પૂ. સાગરજી મહારાજ કંકુભાઈની ધર્મશાળા કે જ્યાં જુની તળેટી તરીકેની પાણીની ટાંકી પાસે આદીશ્વર પ્રભુના પગલાની દહેરી છે ત્યાં દિવસે રહે.
મણિવિજયજી મહારાજ કલ્યાણ વિમલની દહેરીએ બેસે અને પૂ. શ્રીના એક જામનગરના વતની અને સંસારમાં સાતેય વ્યસને પૂરા અને માથાભારે માનવી. એમણે પૂ.શ્રી પાસે દીક્ષા લીધેલ. એમનું નામ સુમતિ વિજયજી હતું તે મુનિરાજ હાથમાં ધોકા જેવા બાંબુના બનાવેલા દાંડા સાથે તળેટીએ રહે. આમ બધુંય ગોઠવાઈ ગયેલું.
નક્કી કર્યા મુજબ શત્રુંજય ઉપર કતલખાનું બાંધવા માટેનો (ઈટ, ચૂનો, માટી, છાપરા માટેના પતરાં-લાકડાં વિગેરે) ઈગારશાપીર સામે નીચેના ભાગના મેદાનમાં ભેગું કરાયું. કામળીઆઓને આ વાવડ પહોંચી ગયા કે આવતીકાલે સવારે કતલખાનું બાંધવાનું કાર્ય શરૂ થનાર છે એટલે એ લોકો (લગભગ ૧૦૦ માણસો) કડીઆળી ડાંગો બારીઆ વિગેરેથી હથિયારો લઈ જીવાપરાની ગાળીમાં ભરાઈ બેઠા. સૂરજદાદા વામ જેટલા આકાશમાં આવ્યા અને કડીઆઓ વિગેરે એ મેદાનમાં આવી ગયા. સાથે બે પટાવાળાને દરબારે મોકલાવેલ. ઠાકોર સાહેબને શંકા તો હતી જ કે નક્કી જૈનો તોફાન કરશે જ એટલે ઠાકોર સાહેબ પાલિતાણા રાજ્યના ગારિઆધાર મુકામે ફરવાના બહાને જતા રહ્યા. ગામમાં ચીમનલાલ દિવાનને માહિતીઓ મોકલવા પાલિતાણા ગામમાં કચેરી છ ખાતે મૂકતા ગયા.