Jivan Vaibhav

Author(s): Vachaspativijay
Publisher: Nandan Nandan Sahitya Prakashan Samiti

Page 71

લાગે તો કઢાવો દીક્ષાનું મુહૂર્ત, પૂજ્યશ્રી-પટણી તમને બધાયને એ બરાબર યોગ્ય દેખાય છે ને? પટણી, ધામી, વાસા વિગેરે અરે સાહેબ ! ચાર ચાર મહિના આપણે એની યોગ્યતા જોવા પસાર કર્યા હવે શું બાકી રહે. પૂજ્યશ્રી–ઠીક છે પટણી. વક્તામર ત્યાં જ બેઠા હતા. એને પટણીએ આગળ બોલાવ્યા. અલ્યા નારણજી પેલા સંતોકરામ પૂજારીને બોલાવ જોઉં. એ એના પાડોશની રૂમમાં જ રહે એટલે એને યોગ્ય અયોગ્ય બાબત વધારે ખબર હોય.
સંતોકરામ પૂજારી આવ્યા. અને પૂજ્યશ્રીએ એની સામે જોઈ પૂછયું કે કેમ સંતોકરામ આ ભાઈને દીક્ષા આપીશું ને? તમે એની બાજાની રૂમમાં રહો છો એટલે એની યોગ્યતા-અયોગ્યતા વિશે વધારે માહિતી હોય. સંઘના બધાયની નજર સંતોકરામ તરફ હતી. સંતોકરામે સંઘના બધાય ભાઈ-બહેનો તરફ નજર કરી મૌન ઊભા રહ્યા. પૂજયશ્રીસંતોકરામ ગભરાવ નહીં. જે હોય તે સાફ જણાવ – આ બધાયને ખબર પડે. સૌ આશ્ચર્યથી સંતોકરામ તરફ જ જવાબની રાહ જોઈ રહ્યા હતા. સંતોકરામે ધડાકો કર્યો–સાહેબજી! આ મહા ઠગ છે. દીક્ષા માટે જરાય એ યોગ્ય નથી. બધાયને માથે તો ઠીક પણ વતાવરના માથે તો ઘોળે દાડે જ વીજ પડવા જેવું થયું પૂજ્યશ્રી–કેમ સંતોકરામ ! એવું તે શું છે? સંતોકરામ–સાહેબજી ! આ વ્યાખ્યાન વખતે મોટા મોટા પચ્ચક્કાણો તો લે છે પરંતુ એકેય પાળતો નથી. દિવસે ઉપવાસ કરે અને રાતે ભાદરોડના ઝાંપે જ્યાં એક પણ જૈનની વસતી નથી ત્યાંની મુસલમાની હોટલોમાં ન ખાવાનું ખાય છે. પટણી કહે–હું શું કહે છે સંતોકરામ! હા પટણી. પટણીએ મારવાડીની સામે કરડી આંખે જોયુ. છે અને મારવાડી રાતો પીળો થઈ ગયો. સંતોકરામ સામે-ભઈ, મારા ઉપર
so