Jivan Vaibhav

Author(s): Vachaspativijay
Publisher: Nandan Nandan Sahitya Prakashan Samiti

Page 13

કરી ભારે વિરોધ દર્શાવ્યો. વિરોધ દર્શાવ્યો એટલું જ નહીં પણ આ અંગે ન્યાય પણ માંગ્યો.
પોલીટિકલ એજન્ટ તરફથી આ અંગે પાલિતાણા ઠાકોર સાહેબ માનસિંહજીની પાસે ખુલાસો માંગવામાં આવ્યો. આમ થવાથી માનસિંહજીનો પિત્તો આસમાને પહોંચ્યો અને પેઢીને જણાવ્યું કે હવે તો હું ઈગારશાપીર ઉપર મુસલમાનોની પાસે બકરા વધેરાવી એનું લોહી તમારા આદેસર ઉપર ન છાંટું તો મારું નામ માનસિંહ નહીં.
આ જાણી સમગ્ર જૈન સમાજ હચમચી ગયો. દરેક ગચ્છના જૈન સાધુઓ પણ ઉકળી ઉઠ્યા. આમ દરબાર કરે એ કેમ જોયું જાય. બધાય સાધુઓની નજર શાસન સમ્રાશ્રીની ઉપર ઠરી. એમના ઉપર બધાયને વિશ્વાસ હતો. જરૂર એ કાંઈક આ બાબતમાં કરી શકશે.
પૂ. શાસન સમ્રાશ્રીને તો જ્યારથી આ પ્રકરણ શરૂ થયું ત્યારથી ખાવું-પીવું હરામ થઈ ગયું હતું.
પૂજ્યશ્રી ગામના મુખ્ય દેરાસરની બાજુમાં આવેલ હેમાભાઈ શેઠની હવેલીએ પધાર્યા. પૂ. સાગરજી મહારાજ અને પૂ. મણિવિજયજી મહારાજ પણ ત્યાં આવી ગયા. મંત્રણાઓ શરૂ થઈ.
પૂ. શાસનસમ્રાટશ્રી ભરયુવાનીમાં એટલે પછી પૂછવું જ શું? શામ-દામ-દંડ–ભેદ ચારે નીતિએ કામ લેવા નક્કી કર્યું.
ગામમાં એક ભાઈચંદભાઈ નામના સગૃહસ્થ રહે. એ ઘણા જ બાહોશ–મુત્સદી પણ ખરા. પેઢી પણ એમનો ઘણી વખત સાથ લેતી અને એ પણ ઉત્સાહપૂર્વક દરેક કાર્યોમાં રસ લેતા.
પૂ. શ્રી એ એમનો સંપર્ક સાધ્યો અને સમજાવ્યા કે કઈ રીતે કામ ક લેવું. એ ઘણા જ બાહોશ અને ચારે નીતિના જાણકાર હતા.