Jain_Satyaprakash 1951 12

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 3

अखिल भारतवर्षीय जैन श्वेताम्बर मूर्तिपूजक,
मुनिसम्मेलन संस्थापित श्री जैनधर्म सत्यप्रकाशक समिति, मासिक मुखपत्र રિમાર્જુની વાડી ઘાંટા રોડ સમતાવાર (ગુઝરાત)
क्रमांक
વર્ષ: ૨૭ || વિક્રમ સં. ર૦૦૮ વીરનિ.સં. ર૪૭૮ ઈ. સ. ૧૯૫૨ ગં: ૩ | માગશર વદ ૨ શનિવાર ૧૫ ડિસેમ્બર
१९५
*
.
.
છે
s
જૈનધર્મનાં કેન્દ્ર ત્રિપુરી અને મથુરા
[ જ્યારે ઈતિહાસના મર્મન વિદ્વાને કઈપણ ખંડિયેરની કશા ભેદભાવ વિના નિર્ભેળ સંશોધનની વિગતે પ્રગટ કરે છે ત્યારે જ પ્રાચીન કાળે ભારતીય સંસ્કૃતિમાં જેનોએ કે ફાળો આપ્યો હતે એની જાણ થાય છે. આવાં ખંડિયેરે તે ભારતના ખૂણે ખૂણામાં પડેલાં છે; જાણે એવા સંશોધકોની રાહ જોતાં છેલ્લા શ્વસોશ્વાસ ભરી રહ્યાં છે. આવા સમયે જેને જ પોતાનું પુરાતત્ત્વ સધનખાતુ ખેલે તે અઢળક સામગ્રી મળી આવે તેમ છે એ વિશે પ્રેરણાદાયી બે લેખો મુંબઈ-ટાઈમ્સ ઑફ ઇડિયાથી પ્રગટ થતા હિંદી ધર્મયુગ' નામને સચિત્ર સાપ્તાહિકમાં બે લેખ પ્રગટ થયા છે. આપણા જ્ઞાનમાં અનેરો ઉમેરો કરે એવા હોવાથી એમાંનાં બે અવતરણે અહીં નોધીએ છીએ : સંપા૨]
ત્રિપુરીમાં જૈનધર્મના પ્રાદુર્ભાવને પત્તો લગાવે ઉપલબ્ધ આપાસેથી સંભવ નથી. યક્ષિણીઓ અને તીર્થકરની મતિઓથી એ વાત પ્રતીત થાય છે કે, આ ધર્મ જનતાને ધર્મ બનીને જ રહ્યો. એને રાજાશ્રય અહીં ન મળી શક્યો. કલર્રીઓને આદિ પુરુષ બેધરાજ અવશ્ય જૈનધર્માવલંબી હ; પરંતુ ઈ. સ. પ૩૦ માં કલચૂરીઓને ત્રિપુરીમાં કંઈ પત્તો જ નહોતે. ત્રિપુરીસ્થિત પુત્ર સહિત એક માતૃમૂર્તિ નેમિનાથની યક્ષિણ અંબિકાની છે અને તેની નીચે ઉત્કીર્ણ છે કે –
માનદિત્યની પત્ની સેમ તને જ પ્રણામ કરે છે.”