________________
बष्ठ
: जैनकुमारसम्भव की कलापक्षीय समीक्षा,
क्वचिद्वायुवशोद्धृत- वीचीनीचीकृताचलम् । उद्वृत्तपृष्ठैः पाठीनैः कृतद्वीपभ्रमं क्वचित्।। ३३
पीयमानोदकमं क्वापि, सतृषैरिववारिदैः । रत्नाकरं कुरंगाक्षी, वीक्षमाणा विसिष्मिये ।। सूर्यविंवादिवोद्भूतं, जन्मस्थानमिवाचिंषाम्चरिष्णुमिवरत्नाद्रिं, भारदिव दिवश्च्युतम्।। दीव्यद्देवाङ्गनं रत्न- भित्तिरुग्भिः क्षिपत्तमः । अभूदभ्रंकषं तस्या, विमानं नयनातिथिः ।। रक्ताश्मरिष्टवैर्ध्य स्फटिकानां गमस्तिभिः । लम्भयन्तं नभश्चित्र - फलकस्य सनाभिताम् । वाधिंना दुहितुर्दत्त- मिव कंदुककेलये। रत्नराशिं दवीयांस- मपुण्यानां ददर्श सा।। आधारधाररोचिष्णुं, जिष्णुं चामीकरत्विषाम। अजिह्नबिलसज्ज्वाला- जिमाहुतिलोलुपम् ।।
श्मश्रुणेव नु धृमेन, श्यामं मखभुजां मुखम् । ददर्श श्वसनोद्भूत- रोचिषं सा विरोचनम् ।।
उपर्युक्त चौदह स्वप्नों को देखकर सुमंगला भयभीत होती है और इन स्वप्नों का फल जानने के लिए वह स्वामी के पास जाती है। असमय ही अपने आवास में सुमंगला को देखकर स्वामी ऋषभदेव उसके आगमन के संदर्भ में नाना कल्पना करते है
१९९