Book Title: Jain Dharm ane Syadvada yane Trikalabadhit Sapeksha Satya
Author(s): Shantilal Keshavlal
Publisher: Panachand Bhagubhai Surat
View full book text
________________
૧૭૬
સામાન્ય-વિશેષને અનુલક્ષીને જ જગતમાં સમસ્ત વ્યવહા૨ પ્રવર્તે છે. આમ છતાં વિવિધ દ્રબ્યમાં નિરંતર પ્રવર્તમાન અનેકવિધ સામાન્ય-વિશેષાત્મક પરિણામિક સત્યને અપલાપ કરવામાં જ એકાંતવાદીએ પિતાની બુદ્ધિ-શક્તિને નિરર્થક દુર્વ્યયજ કરતા હોય છે.
(ઈ-વળી બીજા કેટલાકે પિત-પોતાના મિથ્યા પ્રમાણ જ્ઞાનવડે આ જગતને એકાંતે “સર્વ ”િ સર્વ શૂન્ય” “સર્વ જ્ઞાનમય” “સર્વ સુર્વ ” ઈત્યાદિ સ્વપક્ષે પણ અનેક પરસ્પર વિરેાધી અને પ્રમાણ ' સ્વરૂપે જણાવે છે. કેમકે ઉપર જણાવ્યા મુજબ તેમના કહેવા પ્રમાણે તે ક્ષણક્ષયી આત્માને તે સુખ-દુઃખની હેતુતાનું જ્ઞાન સંભવે જ નહિ પરંતુ સર્વે અને તે પ્રત્યક્ષ અનુભવ ગમ્ય હોવાથી, ઈચ્છિત સુખની પ્રાપ્તિ અને દુઃખની નિવૃત્તિ માટે, પ્રવૃત્તિ-નિવૃત્તિ કરતાં પ્રત્યક્ષ જેવાય છે.
(પ)-તેમજ વળી જગતમાં ધર્મ-અર્થ-કામ અને મેક્ષ એ ચતુર્વિધ પુરૂષાર્થથી યુક્ત, ભિન્ન-ભિન્ન જીવને પ્રગટ સ્વરૂપે સુખ–દુખાત્મક તેમજ જન્મ-મરણ પામતાં પ્રત્યક્ષથી જયા-જાણ્યા છતાં, કેટલાકે તો “ત્ર સર્જન કાન મિથ્યા એટલે કેઈ એક પરમાત્મા જ સત્ય છે, અને કર્તવ પરિણામે ચેતનાયુક્ત ભિન્ન-ભિન્ન જીવેનું ચતુર્વિધ પુરૂષાર્થથી યુક્ત જે પ્રત્યક્ષ સ્વરૂપ છે, તે સર્વે કેવળ મિથ્યા અસત્ સ્વરૂપ જ છે એમ નિર્લજજ પણે કહેતા.
