Devki Shatputra Ras

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 17

विध पुत्र अमारा प्रजुजी, जोमी दोनुं हाथ ॥ ए जायानुं मरम न जाएं, ते नाखो जगनाथ ॥ रुडे० ॥ ॥४॥ जीवयशा ताहरी नोजाइ, बोली ते अणविमासी ॥ अश्मंतो ऋषि श्रावंतो देखी, तेहनी कीधी हांसी ॥ रुडे० ॥५॥ धन जोबन ने मदनी माती, बोली ते खोटी रीत॥ श्रावोने अश्मंता मुनिवर, मलीने गाश्ये गीत॥ रुडे॥६॥मूरखमी गीतानी मानी, खबर पडे शी थारी॥ देवकी गरल जे सातमो थाशे, ते तुज कुल क्ष्यकार ॥ रुडे० ॥७॥ जरा. संधनी तुं थर पुत्री, कंस तणी धणीयाणी ॥ मारूं बोट्युं पालुं न फरे, तें ते वात न जाणी ॥ रुडे० ॥ ॥॥ एहवां वचन सुणीने काने,कंसने जा पुकारी ॥अश्मंते ऋषिए वचन कह्यां जे, ते मुजने पुःखकारी ॥ रुडे ॥ ए॥ तेह वयण सुणीने कंसे, कीधो एक उपाय ॥ वसुदेव पासे बोलज लीधो, देवकी गर्न जे थाय ॥ रुडे० ॥ १०॥ ते बालक तो श्रम घर वाधे, तव माने वसुदेव ॥ कंस राय तिहां राजी हुई, सुख नोगवे नित्यमेव ॥ रुडे ॥ ११ ॥ जे जे गर्न धरे ले देवकी, तव तिहां ते कंस राय ॥ सात चोकी ते उपर मूकी, कपटे खेले दाय ॥ रुडे० ॥ १५ ॥