________________
(१७) मोरा नाय हो देवा ॥ मूवा बालक जो तुजथी न जीवे, तो द्यो अवर उपाय हो देवा ॥ पुण्य०॥५॥ कोथलीमा जे नाणुं घाले, तेटवू ते नीकलाय रे मा ॥ पूरव पुण्यना संच जो होवे, तो सवि वातुं थाय रेमा॥ पुण्य ॥६॥ वलती सुलसा एणी परे बोले, सांजल तुं चित्त लाय हो देवा ॥ तूठगे पण अणतूग सरखो, माहारी गरज सरी नहीं कांय हो देवा ॥ पुण्य ॥ ७॥ वलतो देवता एणी परे बोले, तुमे सुणजो चित्त गय रे मा ॥ ततकालना जे बालक जनमे, ते तुजने देशुं लाय रे मा॥ पुण्य० ॥ ७ ॥ वलती सुलसा एणी परे बोले, सांजल तुं सुखदाय हो देवा ॥ हुं शुं जाणुं तुं केहना लावे, ते मुजने न सुहाय हो देवा ॥ पुण्य ॥ए॥ कंस राय जे मारण माग्या, देवकी केरा नंद रेमाश् ॥ ते तुऊने हुं श्राणी देश, करी देशां आनंद रे माश् ॥ पुण्य० ॥ १०॥ सुलसा सुणीने राजी हुश्, देव गयो निज गण रे मा॥अवधिज्ञाने विचारी जोवे, अनुकंपा मन आण रे माश् ॥ पुण्य ॥ ११ ॥ सर्व गाथा ॥ १३१ ।।
॥दोहा॥ ॥ देवकी ने सुलसा तणा, गर्न समकाले कीध ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
