________________
જ00000000000000000000000
eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
0
e
000 sooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
eeeeeeeeeeeee
તેમની આ યોગભૂમિનો પરિચય પામીને લખ્યું છે-વિજયનગર હેપીના ખંડેરો વચ્ચેની આ ભૂમિમાં મને નવો ઉજાસ દેખાઈ રહ્યો છે.” આ બધાં વિષે | વિશેષ બધું તો વાચકોના રસ અને પ્રતિભાવ જાણ્યા બાદ અવસરે. અહીં તો
છે માત્ર પ્રથમ દર્શનનો આલેખ. | કૃતિ તો આ આલેખની નાનકડી, પરંતુ એમાં નિહિત સંભાવનાઓ વિરાટ વટવૃક્ષની. પરમગુરુઓની જ એ કૃપા. એમાં મારું કશું નહીં. પ્રેરણારૂપે અને શકિતરૂપે આ મહત્વપુરુષો-પરમકૃપાળુદેવ શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી, પ્રજ્ઞાચક્ષુ ડૉ.પં.શ્રી સુખલાલજી, યોગીન્દ્ર યુગપ્રધાન શ્રી સહજાનંદઘનજી અને આત્મદ્રષ્ટા માતાજી ઉપરાંત સહાય અને સહયોગરૂપે અનેક વડીલ ગુરુજનો અને સ્વજનો એમાં ખરા જ.
ઉકત પરમગુરુ મહપુરુષોનો ઉપકાર તો વાળી શકવો જ અશકય પરંતુ આ આપ્તજનોનો સાભાર ઉલ્લેખ ધર્મ છે. આ ઉપક્રમમાં સદા
સ્મરણીય રહેશે આ સાધનાયાત્રાના અને રત્નકૂટના આશ્રમતીર્થ પર ભવ્ય જિનાલય અને અભૂતપૂર્વ જૈન વિશ્વવિદ્યાલયના, ઉપર્યુકત મહતુપુરુષોના જેટલા જ, નિર્માણ-પ્રેરણાદાતા સ્વ.અગ્રજ શ્રી ચંદુભાઈ ટોલિયા. આશ્રમના પ્રમુખ તરીકેની તેમની પ્રારંભિક નિર્માણ સેવાઓ હજી તો વિરાટને આંબવા માગતી હતી. આ અનુજને સાથે લઈને તેઓ આ પાવન તીર્થભૂમિ પર ઉપર્યુકત બે વિરાટ નિર્માણો દ્વારા વસ્તુપાળ-તેજપાળની બંધ બેલડીના આદર્શને ચરિતાર્થ કરવા ઝંખી રહ્યા હતા....
પરંતુ વિધિની વિચિત્રતા અને સ્વપુરુષાર્થની કસોટી કે તેઓ આ વિરાટ કાર્યો નિમિત્તે મારા ગુજરાત છોડી કર્ણાકટ-બેંગલોર, હંપી-સ્થાનાંતર બાદ, ગુરુદેવશ્રી સહજાનંદઘનજીના મહાપ્રયાણના બરાબર એક માસ પૂર્વે, ૨ ઓકટો. ૧૯૭૦ના દિને, મોટર અકસ્માતમાં પણ ગુરુકૃપાથી સમાધિ જાગૃતિપૂર્વક સ્વર્ગવાસી થયા. એક મહિને, ૨ નવેમ્બર ૧૯૭૦ના દિને સ્વયં ગુરુદેવ શ્રી સહજાનંદઘનજી પરમકૃપાળુ દેવને પગલે મહાવિદેહવાસી થયા ! બે વિરાટ નિર્માણોના બે વિરાટ આધારો ગયા !! આ આત્માના બાહ્યાંતર જીવનમાં આ વજ્રાઘાતોએ અપાર "પ્રતિકૂળતાઓ” સર્જી, પણ એમાં "અનુકૂળતાઓ” માનતા જવાના ગુરુ-આદેશ અને સદેહે શેષ રહેલા આત્મદ્રષ્ટા માતાજીએ નિકટથી અને પ્રજ્ઞાચક્ષુ પં.સુખલાલજીએ સુદૂર ગુજરાતથી બળ પૂર્યા કર્યું. પૂર્વોકત બે વિરાટ નિર્માણોની ભૂમિકા રૂપે "વર્ધમાન ભારતી”ના સ્વદેશ- વિદેશનાં અનેક વિદ્યાસર્જનો થઈ રહ્યાં.
o
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
eee
oooooo
sweeeeeeeee
