________________
આ સાધનાયાત્રા...... તેના પરમ-નિમિત્ત શ્રી સહજાનંદઘનજીનાં આશીર્વચનોમાં
હંપી, ૧૮-૧૧-૧૯૬૯
મુમુક્ષુબંધુશ્રી પ્રતાપભાઈ,
બેંગ્લોરથી તમારો લેખ શ્રી ચંદુભાઈ દ્વારા પોસ્ટથી પ્રાપ્ત થયો. અહીં અવનવા જિજ્ઞાસુઓનું આવાગમન અને તેઓ સાથેની ધર્મચર્ચામાં સમયનો ખર્ચ થતો હોવાથી એ લેખ ઊડતી નજરે જોઈ ગયો. તેમાં કંઈ કંઈ સુધારો વધારો કર્યો છે. બાકી આ દેહધારીને ઉપમા આપવામાં તમે છૂટ વધારે લીધી છે. કેટલાક પ્રસંગવર્ણનોમાં જે બિના અન્ય વ્યકિતઓના મુખે તમે સાંભળેલી છે તે જો અહીં આ દેહધારીને પૂછી એને મોઢે સાંભળી હોત તો તે તે પ્રસંગો કોઈ અનેરી રીતે લખાત. તમારા અંગત અનુભવો વાંચી પ્રસન્નતા થઈ. એ આખા લેખ વિષે તમે આઝાદ છો અને આ દેહધારી કોઈની આઝાદીમાં હસ્તક્ષેપ કરવાની વૃત્તિથી પ્રાયઃ અસંગ રહેવા ટેવાયેલો છે. અતઃ આ લેખ
ઉપર સ્વામિત્વ કેમ ધરાવે ?
તમારી કાવ્યમયી શૈલી જોઈ તેને કૃપાળુદેવના વચનામૃતને ભાષાન્તર કરવામાં તમારો લાભ લેવાનો લોભ કોઈ રીતે આ આત્મામાં જાગ્યો છે ખરો. પણ તેની પૂર્તિ કોઈ અવસરે જોઈશું.
બાકી ઉકત લેખની વિશેષ સમીક્ષા કરી નથી. જેમ તમને સ્વહિત સાથે પરહિતમાં એ મદદગાર નીવડે તેમ એનો ઉપયોગ કરો એ જ આશીર્વાદ છે.
વવાણિયા તીર્થે પૂ. શ્રી જવલબા અને તેમની નિશ્રામાં એકત્રિત મુમુક્ષુ ભાઈબહેનો સૌને મારા હાર્દિક જયસદ્ગુરુવંદન. આ લેખ મળ્યે પહોંચ જરૂર આપજો.
અહીંથી શ્રી માતાજીએ આપને અગણિત આશીર્વાદ પાઠવ્યા છે. સૌ મુમુક્ષુ ભાઈબહેનોએ હાર્દિક જયસદ્ગુરુવંદન જણાવ્યા છે તેનો સ્વીકાર કરજો. ખેંગારબાપાએ આપને વિશેષતઃ યાદ કર્યા છે. ધર્મસ્નેહમાં વૃદ્ધિ હો ! ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ
સહજાનંદયનનાં અગણિત આશીર્વાદ. (હંપીના પ્રથમ દર્શન પછી બેંગ્લોર થઈ અમદાવાદ પરત આવતાં લખાયેલ પત્ર)
