________________
પર રાજ કરનાર સામાજજક સમરસતારામ.
જામનગર
અંશે આત્મવૈભવ વિકસ્યો હોય એટલે અંશે સાધકીય ઉપાદાનનું કારણપણું વિકસે છે અને કાર્યાન્વિત થાય છે. અત એવ નિમિત્ત કારણ, સર્વથા વિશુદ્ધ આત્મવૈભવ સમ્પન્ન હોય તેમનું જ અવલંબન લેવું ઘટે, તેમાં જ પરમાત્મબુદ્ધિ હોવી ઘટે, એ રહસ્યાર્થ છે.
"આવા ભક્તાત્માનું ચિંતન અને આચરણ વિશુદ્ધ હોઈ શકે છે, અત એવ ભકિત, જ્ઞાન અને યોગ સાધનાનો ત્રિવેણી સંગમ સધાય છે. જેથી એવા સાધકને ભકિત-જ્ઞાન શૂન્ય માત્ર યોગ સાધના કરવી આવશ્યક નથી. દષ્ટિ, વિચાર અને આચાર-શુદ્ધિનું નામ જ ભકિત, જ્ઞાન અને યોગ છે અને એ જ અભેદ પરિણમને સમ્યગ્ દર્શન જ્ઞાન ચારિત્રાણિ મોક્ષમાર્ગ છે. પરાભકિત વિના જ્ઞાન અને આચરણ વિશુદ્ધ રાખવાં દુર્લભ છે, એનું જ દાંત આ.ર. (આચાર્ય રજનીશ) પૂરું પાડી રહ્યા જ છે ને? અતએ આપ ધન્ય છો, કારણ કે નિજ ચૈતન્ય દર્પણમાં પરમ કૃપાળુની છબી અંકિત કરી શકયા છો. ૐ."
સમ્ય સાધનાની તેમની આ સમગ્ર દષ્ટિ મને ચિંતનીય, ઉપાદેય અને પ્રેરક જણાઈ. આ પત્ર દ્વારા એ વિશેષ સ્પષ્ટ તો પછીથી થઈ એ ખરું, પરંતુ પ્રત્યક્ષ પરિચયમાં એ બળવત્તર ને દઢ તો બની જ ચૂકી હતી. એ સમજવાનું ખેંચાણ એટલું બધું હતું કે ત્યારે ખૂબ સમય થઈ ચૂકયો હતો છતાં ઊઠવાનું, ત્યાંથી ખસવાનું મન થતું ન હતું....અંતે પરાણે ઊઠયો.
રાઅeeeeeee
અને વિદાયવેળાએ ગુંજી ઊઠયા ગુફાઓના પડઘા....!
- અને ત્યારે સામે ચોમેર પથરાયેલી ગિરિકંદરાઓ, ગુફાઓ અને પેલી પ્રાકૃતશિલાઓ જાણે રસ્તો રોકીને ઊભેલી જણાતી હતી! એમાંથી જાણે ધીર ગંભીર સાદ ઊઠી રહ્યા હતા અને દિગંતભેદી પ્રચંડ પડઘા પાડતા મારા અંતર્લોકને ઝણઝણાવી રહ્યાં હતા ને કાનોને કોઈ દિવ્ય સંગીતથી ભરી રહ્યા હતા...એના સૂર-માધુર્યમાંથી છૂટવું સહેલું ન હતું....એના ચિરપરિચિત-શા લાગતા નિમંત્રણને ટાળવું સંભવ ન હતું. પરંતુ અંતે નિરુપાયે ત્યાંથી પગ ઉપાડયા-યથા સમયે પુનઃ અહીં આવવાના સંકલ્પ સાથે : કર્તવ્યો સારીને ઋણમુકત થવા. શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીના શબ્દો-સ્વયંની અવસ્થા સૂચક શબ્દો-મારી યે કંઈક સાખ પુરાવી રહ્યાં:
કાકાહાહાકાય અજ
he website
૩૩
