Cheiavandana Mahabhasam

Author(s): Sanyambodhivijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 266

सारीर - माणसाणं, दुक्खाण खओ त्ति होइ दुक्खखओ । नाणावरणाई, कम्माण खओ उ कम्मखओ ।। ८६२ ।।
शारीर-मानसानां दुःखानां क्षय इति भवति दुःखक्षयः । ज्ञानावरणादीनां कर्मणां क्षयस्तु कर्मक्षयः ।। ८६२ ।।
શારીરિક અને માનસિક દુઃખોનો નાશ થાય તે દુ:ખક્ષય અને જ્ઞાનાવરણીયાદિ કર્મોનો નાશ તે કર્મક્ષય થયો. (૮૬૨)
(समाधिमरस)
भन्नइ समाहिमरणं, रागद्दोसेहिँ विप्पमुक्काणं । देहस्स परिच्चाओ, भवंतकारी चरित्तीणं ।। ८६३ ।। भण्यते समाधिमरणं राग-द्वेषैर्विप्रमुक्तानाम् । बेह्रस्य परित्यागो भवान्तकारी चरित्रिणाम् ।। ८६३ ।
રાગ અને દ્વેષથી સંપૂર્ણ મૂકાયેલા - વીતરાગી એવા ચારિત્રધરોનો સંસારનો અન્ત કરનારો દેહનો સંપૂર્ણ ત્યાગ તેને સમાધિમરણ કહેવાય છે. (८५3)
सम्मचरणाइ बोही, तीसे लाभो भवे भवे पत्ती । कम्मक्खयहेउत्ता, सिद्धफलो नियमओ एसो ।। ८६४ ।।
सम्यक्चरणादि बोधिः तस्या लाभो भवे भवे प्राप्तिः । कर्मक्षयहेतुत्वात् सिद्धफलो नियमत एषः ।। ८६४ ।।
સમ્યક્ત્વ-ચારિત્ર વિ. બોધિ કહેવાય, તેનો લાભ એટલે ભવોભવ પ્રાપ્તિ થાઓ. આમ આ કર્મક્ષયનું કારણ હોવાથી અવશ્ય મોક્ષફલક છે. (૮૬૪)
(મોક્ષના કારણોની જ પ્રાર્થના)
संपजउ महं एयं, तुह नाह पणामकरणओ सुगमं । मोक्खंगमेव सकलं, पत्थियमेयम्मि पणिहाणे ।। ८६५ ।। संपद्यतां ममैतत् तव नाथ ! प्रणामकरणतः सुगमम् । मोक्षाङ्गमेव सकलं प्रार्थितमेतस्मिन् प्रणिधाने ।। ८६५ ।।
૨૫૮