Chaiyavandana Mahabhasam

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 136

१२१
चेहयवंदणमहामास । सिद्धा वा विख्याताः सदेव-मनुजा-ऽसुरे लोके । भोः आमप्रणशब्दोऽतिशयज्ञानिनां सर्वेषाम् ।। ६८०॥ मो! पेच्छह अइसइणो, पमायचाएण एस पयओ हं। वयपेण तं पयासइ, होउ नमो मे जिणमयस्स ६८१ भोः! प्रेक्षध्वमतिशयिनः प्रमादत्यागेन एष प्रयतोऽहम् । वचनेन तत् प्रकाशते भवतु नमो मम जिनमतस्य ६८१ छट्ठीसतमियाणं, नत्थि विमत्तीणमत्थमेओ ति। तेण चउत्थी-अत्थे, निद्दिट्ठा सत्तमी सुत्ते ।। ६८२ ।। षष्ठी-सप्तमीकानां नास्ति विभक्तीनामर्थभेद इति । तेन चतुर्थ्यर्थे निर्दिष्टा सप्तमी सूत्रे ॥ ६८२ ।। अहवा वि नमो अवयमवगयतइयाविभत्तियं नेयं । पयो नमणेणा ऽहं, जिणमयविसए ति वकत्थो६८३ अथवाऽपि 'नमस्' अव्ययमपगततृतीयाविभक्तिकं ज्ञेयम् । प्रयतो नमनेनाऽहं जिनमतविषये इति वाक्यार्थः ६८३ अहवा वि न-मा-सद्दा, पडिसेहत्था परोप्परं दो वि । 'नमो' पदम्य पगयं गति अत्थं, पयओ ऽहं जिणमए सिद्ध ६८४ . अथवाऽपि 'न-मा'-शब्दौ प्रतिषेधार्थों परम्परं द्वावपि । प्रकृतं गमयतोऽर्थ प्रयतोऽहं जिनमते सिद्धे ॥ ६८४ ॥ जिणमयमिह सुयधम्मो, थोउं सो चेव पत्थुओ जम्हा। होइ जियाणं नंदी, जेण सया संजमे तत्तो ॥६८५।। जिनमतमिह श्रुतधर्मः स्तोतुं स एव प्रस्तुतो यस्मात् । भवति जीवानां नन्दिर्येन सदा संयमस्ततः ॥ ६८५ ॥ नंदी परमसमिद्धी, सया वि णिचं पि संजमे चरणे । तस्स विसेसणमेयं, देव-नागाइ विनेयं ।। ६८६ ॥ नन्दिः परमसमृद्धिः सदाऽपि नित्यमपि संयमे चरणे । तस्य विशेषणमेतद् देव-नागादि विज्ञेयम् ॥ ६८६ ॥
नयोऽथ.